คาถาของ “เจ้าชายเลือดผสม”

วันนี้ เราจะมาว่าด้วยเรื่องของคาถาที่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ พบเจอใน “ตำราปรุงยา ของ เจ้าชายเลือดผสม” กันครับ โดยเราขอกล่าวก่อนว่า คาถาทั้งหมดเหล่านี้ อาจจะมีทั้งคาถาที่สเนปเป็นคนคิดค้นขึ้นเอง หรือไม่ ก็อาจจะเป็นคำแช่งที่นิยมใช้กันทั่วไปในหมู่นักเรียนฮอกวอตส์ ณ ยุคสมัยที่สเนปยังเรียนอยู่ก็ได้ครับ

อ้างอิงจากเล่มที่ 5 เหตุการณ์หลังจากที่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ดูความทรงจำของ ศาสตราจารย์ สเนป แล้วคุยกับ ศาสตราจารย์ ลูปิน ผ่านทางเตาผิง ลูปินได้บอกว่า สมัยที่พวกเขาเรียนอยู่นั้น มักจะมีคาถาที่คิดกันเอง แล้วก็นิยมใช้กันในโรงเรียนด้วยนั่นเอง

คาถาเซ็กตัมเซมปร้า (Sectumsempra: HP6.468)

คาถานี้คาดว่าน่าจะมีการใช้กันมาตั้งแต่ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เล่มที่ 5 เนื่องจากในตอนก่อนที่เจมส์จะจับสเนปห้อยหัว สเนปได้ยิงคาถาใส่เจมส์หนนึง  แล้วทำให้เกิดเป็นรอยแผลที่แก้มของเจมส์ แต่

สำหรับ แฮร์รี่ พบชื่อคาถานี้ครั้งแรกในหน้า 468 พร้อมกับข้อความกำกับไว้ว่า ‘สำหรับศัตรู’  เพียงแต่ตอนนั้นยังไม่ได้ทดลองใช้ จนมาใช้ครั้งแรกในหน้า 546  และเหยื่อของคาถาก็คือ เดรโก มัลฟอย ในห้องน้ำที่ชั้น 6 ของปราสาท ซึ่งผลของคาถานี้จะทำให้เกิดรอยแผลเหมือนการกรีดด้วยดาบล่องหน

คาถาต้าน เซ็กตัมเซมปร้า (HP6.546)

คาถานี้ไม่ปรากฎชื่อ หรือวิธีการท่องมนตร์หนังสือ แต่ปรากฎวิธีออกเสียงในแบบฉบับภาพยนตร์ โดยสเนปใช้คาถานี้รักษาบาดแผลให้เดรโก ซึ่งสิ่งที่ทำให้คิดว่า เซ็กตัมเซมปร้า จะต้องมีคาถาต้านมนตร์นั้น เนื่องมาจากตอนที่สเนปยิงคาถาพลาดไปโดนหูของจอร์จ และ แม้แต่นางวีสลีย์ก็ไม่สามารถรักษาหูของจอร์จถูกตัดได้ ซึ่งกล่าวว่าเพราะ ‘คาถาที่เป็นศาสตร์มืด’

ดังนั้นเมื่อหูของ จอร์จ และ แผลของ เดรโก เกิดจากคาถาเดียวกัน มันก็ไม่น่าจะรักษาได้ด้วยคาถาสมานแผลธรรมดา และตอนที่สเนปรักษาแผลของ เดรโก สเนปพึ่มพำ “ราวกับท่องมนตร์เป็นบทเพลง” จากนั้นแผลก็เริ่มมีเลือดไหลช้าลง ก่อนจะเย็บด้วยตัวของมันเอง จึงทำให้คิดว่าคาถาที่ สเนป ใช้นั้น น่าจะเป็นคาถาต้านมนตร์มากกว่าคาถารักษาแผลทั่วไป

มัฟฟลิอาโต (Muffliato: HP6.253)

ใช้สำหรับทำให้คนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงได้ยินเสียงหึ่ง ๆ ที่ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเสียงอะไร เหมาะสำหรับใช้คุยกัน โดยที่ไม่ต้องการให้คนอื่นได้ยิน ซึ่ง แฮร์รี่ ก็เคยใช้คาถานี้ตอนแอบคุยกับ รอน ในวิชาสมุนไพรศาสตร์ และ อีกครั้งตอนอยู่ในห้องพยาบาล แล้วเสกใส่ มาดามพอมฟรีย์

สำหรับในภาพยนตร์ เฮอร์ไมโอนี่ เคยเสกคาถานี้ในระหว่างการการหนีจากกระทรวงเวทมนตร์ ในช่วง แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ เครื่องรางยมทูต เพื่อสร้างกำบังก่อนที่ แฮร์รี่ จะเอาเต้นท์ออกมากางด้วย

คำสาปที่ทำให้เล็บเท้างอก (ไม่ปรากฎชื่อ: HP6.253)

คาถานี้ แฮร์รี่ ทดลองเสกใส่แครบตอนที่อยู่บนระเบียงทางเดิน ทำให้เล็บเท้างอกออกมาอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ

คำแช่งแลงล็อค (Langlock: HP6.438)

แฮร์รี่ เคยเสกคำแช่งนี้ใส่ฟิลช์ 2 ครั้ง (HP6.253) แต่ในตอนนั้นไม่ปรากฎชื่อคาถา ต่อมาแฮร์รี่ก็ใช้คำแช่งนี้อีกครั้งกับเจ้าพีฟส์ ในบท ‘เอลฟ์ติดตาม’ (HP6.438) และ ปรากฎชื่อว่า ‘แลงล็อค’ ซึ่งผลของคำแช่งนี้ จะทำให้ลิ้นของอีกฝ่ายติดตรึงอยู่กับเพดานปาก ทำให้พูดไม่ได้

(** ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะเป็นคำแช่งเดียวกับที่แฮร์รี่เจอที่บ้านเลขที่ 12 ในเล่ม 7 ด้วยหรือเปล่า แต่มันต่างกันตรงที่ ในตอนที่แฮร์รี่โดนคำแช่งของแม้ด-อาย … หนังสือบอกไว้ว่า ‘ทำให้ลิ้นม้วนกลับ’ ไม่ใช่ ‘ติดกับเพดานปาก’ น่ะครับ …)

คาถาเลวิโครพัส (Levicorpus: HP6.254)

คาถานี้มีการถอดการออกเสียงมาสองแบบครับ คือ ในตอนแรก (HP6.254) ออกเสียงว่า ‘เลวิโครพัส’ และออกเสียงเป็น ‘เลวิคอร์พัส’ ในช่วงหลัง ๆ (HP6.354)

แต่โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าอ่านแบบหลังนี่น่าจะถูกกว่าน่ะครับ เพราะภาษาอังกฤษใช้คำว่า cor และเขียนเหมือนกับ Liberacorpus ชื่อคาถานี้ปรากฎครั้งแรกในเล่ม 6 แต่เราเคยเห็นผลของคาถากันมาก่อนแล้วในเล่ม 5  ตอนที่ เจมส์ จับ สเนป ห้อยหัว และถ้าเป็นในหนังแล้วล่ะก็  คาถาปรากฎมาตั้งแต่ในภาค 5 แล้วครับ และคนที่เสกก็คือ ลูน่า ตอนที่ฝึกอยู่ในกลุ่ม ก.ด.

คาถาลิเบอราคอร์พัส (Liberacorpus: HP6.254)

คาถานี้เป็น คาถาต้านมนตร์ของ  ‘เลวิคอร์พัส’ คือ ‘เลวิคอร์พัส’ ใช้ทำให้อีกฝ่ายถูกจับห้อยหัว ขาชี้ฟ้า ‘ลิเบอราคอร์พัส’ ก็จะใช้สำหรับทำให้อยู่ในสภาพปกตินั่นเอง

ที่มา : ลม ฟ้า พายุ