24-1-52 - แม่ -

[จินนี่พอตเตอร์]

 - - ถ้าเคยอ่านแล้วก็ขอโทษด้วยนะคะ - -

เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า 'ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป...''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า 'แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก'
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า 'แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย'
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุ ณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า 'หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่'
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า 'มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร'
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า 'แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย'
เมื่อคุณอายุ 25 ปี (สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า'อายคนอื่นเขาน่า แม่'
(สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหนคุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า'หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่'
เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า 'สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่'
เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่า 'ตอนนี้ไม่ว่างเลย'
เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า 'มันเป็นภาระนะแม่ หนูมีงานอีกเยอะแยะ'
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่'แม่'
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็คือ'แม่ 'ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ
ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม
รักแม่ให้มาก แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการ เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น
อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก'แม่'ให้มากกว่ารักตัวเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็'รัก'ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ'รูป'ของแม่เท่านั้น


ที่มา Forwordmali

[mymun_vinsent]

เชื่อว่าน้องๆ ที่อ่านบทความนี้หลายๆ คนยังไม่เข้าใจในหลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่างที่แม่ของเราทำ
เพราะด้วยวัยและประสบการณ์ที่พบเจอมายังมีน้อยนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป
เมื่อน้องมีประสบการณ์ เมื่อน้องเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แล้วย้อนกลับมาอ่านบทความนี้จะสามารถเข้าใจได้มากยิ่งขึ้น

ตัวพี่เองตอนที่ยังเยาว์กว่านี้ก็รู้สึกหงุดหงิดที่แม่หรือยายคอยห้ามนั่น ห้ามนี่ อย่าทำแบบนั้น ทำแบบนี้ไม่ดี
รู้สึกไม่พอใจเมื่อโดนขัดใจ หรือไม่ให้ทำอย่างที่อยากทำ แต่พอเวลาผ่านไป พอเราโตขึ้น
ความเข้าใจในความหวังดี แม้จะทำให้เราไม่ชอบใจ แต่สิ่งที่แม่หรือยายทำไปก็เพราะรักและหวังดีกับเราจริงๆ
และเชื่อว่าในโลกนี้จะมีคนที่รักเรามากเท่าแม่-พ่อ นั้นไม่มีอีกแล้ว คนอื่นๆ อาจเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนรู้จัก เป็นคนรัก
แต่เขาก็ไม่สามารถรักเราได้อย่างที่แม่รักเรา ด้วยความที่แม่เป็นแม่ และมีเราเป็นลูก ความรักความห่วงใยของแม่ไม่มีวันหมดไป
แม่รักลูกโดยไม่มีข้อแม้ ไม่ว่าลูกจะดีจะเลวอย่างไร ความรักของแม่ก็ไม่มีวันลดน้อยลง ความกังวลกลัวว่าลูกจะพบเจอสิ่งไม่ดี
ความหวังดีเหล่านี้เราหาจากใครอื่นได้เท่านี้ไม่มีอีกแล้ว ในชั่วชีวิตเรามีแม่มีพ่อเพียงคนเดียว
เพราะฉะนั้นเวลาจะทำอะไร นึกถึงความรู้สึกของแม่-พ่อให้มากๆ นะคะ เป็นลูกที่ดีของท่าน ทำให้ท่านภูมิใจ
เพื่อที่เวลาผ่านเลยไปจนแม่-พ่อไม่ได้อยู่กับเราอีกต่อไป เราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจว่า "ถ้าหากวันนั้น.........." ก็คงจะดีกว่านี้
เพราะเวลาทุกนาทีมีค่า เวลาผ่านไปแล้วไม่สามารถเรียกกลับมาได้อีก และสิ่งที่คุณพลาดไปก็ไม่สามารถแก้ตัวกับพวกท่านได้อีกต่อไป
เพราะท่านไม่อยู่ให้พวกเราแก้ตัว หรือทำดีกับท่านอีกแล้ว ใครที่มีโอกาสเหล่านี้อยู่ก็ขอให้ใช้อย่างเต็มที่นะคะ
เพื่อที่เมื่อถึงเวลานั้นเราจะสามารถมองย้อนกลับไปและก็ภูมิใจว่าเราทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับพวกท่านแล้ว~


ขอบคุณมากค่ะ

[L๏v€_๏nly_U]

หลังจากอ่านจบ ก็นั่งนึกว่าเราเคยทำแบบนั้น กับแม่รึเปล่า
ในตอนเด็กๆ ที่เราทำแบบนั้นไป ก็อาจจะเป็นเพราะเรายังเป็นเด็กอยู่ ยังคิดอะไรไม่ได้
แต่เมื่อเราเริ่มจะคิดอะไรได้แล้ว เรารู้ว่าแบบนี้ไม่ดีนะ แต่ในบางครั้งเราก็ยังทำ

ต่อไปนี้ก็จะต้องเตือนตัวเองแล้วหละ  อายุ 17 แล้ว ไม่รู้ว่าทำอะไรไม่ดีกับแม่ไปบ้างนะเนี้ย


ขอบคุณที่นำมาฝากนะค่ะ

[love_Ron]

T[]T ฟางอ่านแล้วสงสารแม่ ที่จริงฟางทำอย่างนี้กับ ม๊า (แม่) บ่อยมาก...

ยิ่งเวลาแม่ด่า ฟางก็เถียง เถียงแรงมาก ประมาณได้คือ "จะยุ่งอะไรกับ ชีวิตฉันหนักหนาเนี่ย"

ซึ่งรู้ตัวว่ามันหยาบคาย แต่เหลืออดแล้วจริงๆ ตอนนั้น แต่ตอนนี้ก็ไม่อยากเถียงม๊า แล้ว

เพราะ เถียงไปม๊า ก็เสียใจ ..

แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ

ซึ่งตรงนี้ มันตรงกับฟางมาก ตอนนั้นก็อยากเรียนด้วย เพราะคิดในใจว่าเรียนเพื่อม๊า ก็ม๊าอยากให้เป็นเองนี่ ช่วยไม่ได้..

แต่ตอนนี้ สงสารม๊า มาก

เป็นไปได้อยากกลับไปขอโทษม๊า :"((

[εΐз •Littlepig_lovely• εΐз]

น้ำตาแทบคลอเบ้า  เฮ้อสงสารแม่มากมาย

เป็นเด็กดีๆ เพื่อแม่ 55+ สู้เพื่อแม่จ้า ^^

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีๆ 

[-*-임윤아-*-Mancuppoom-*-]

น่าเศร้ามากครับถ้าแม่คนไหนมีลูกอย่างที่อายุ50ปี แต่ลูกบ้างคน 30 กว่าๆก็คงจะเป็นแบบ50แล้วล่ะครับ

แม่ทุกคนรักเราและเราก็ต้องรักท่านมากๆไนครับผม

ขอบคุณมากๆเลยนะครับที่อาจจะทำให้ใครบ้างคนถูกขัดเกลาบ้างอย่างเช่นผม

ว่าแม่รักลูกขนาดไหน 

[TricksteR]

เศร้าครับ น้ามตาคลอเบ้า

[Albus Dumbledore]

เริ่มสงสารแม่ตัวเองซะแร้ว
ยังไงก็ขอบคุณที่นำมากฝากครับ

[*S [o] u l M ★ t e.]

สงสารแม่ แต่ทำในบางข้ออ่ะ ส่วนน้อยจริงๆ

มาคิดดูแล้วว่าเราทำตัวไม่ดีกับแม่ตั้งหลายอย่างเลยนะนี่

ขอบคุณสำหรับบทความดีดีที่เตือนสติค่ะ

[naruto_ploy]

อ่านแล้วซึ้งมากๆเลยค่ะ
สงสารแม่มากมาย
ขอบคุณที่นำมาฝากกันนะค่ะ
เป็นบทความที่ดีมาเลยค่ะ

[Jan_Tifฯ]

อ่านแล้วซึ้งค่ะ ซึ้งมากๆเลย

แต่พอมาอ่านของพี่มด ยิ่งแล้วไปใหญ่ ฮือๆ

ขอบคุณค่ะ

ปล. รักแม่ที่สุด

ปล2. I love 티파니 (Tiffany)

[SinX_ZeRo]

บทความ อ่านเเล้ว ซึ้ง ~ ขอบคุณครับที่นำมาฝาก

[faraworto]

มันน่าเศร้าน่ะครับ

[kalberos]

ขอบคุณครับที่นำมาฝาก