เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อคืนที่ผ่านมานั้นผมได้ยินข่าวจะเพื่อนเก่าคนหนึ่งว่า เพื่อนของผมเสียแล้ว เพื่อนเก่าที่ว่านั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของคนที่เสียไป ซึ่งตอนแรกผมแค่คิดว่ามันแค่อำผมเล่นเท่านั้นเอง แต่มันก็ยังยืนยันว่าเพื่อนผมคนนั้นได้เสียไปแล้วจริงๆโดยการให้ผมคุยกับแม่ของเขา ซึ่งเมื่อคุยกับแม่ของเขาแล้วทำผมแทบทรุดความรู้สึกตอนนั้นคือ ร้อน ร้อนไปทั้งตัว น้ำตาจะไหล แต่ก็แค่คลอเท่านั้นเอง คืนนั้นผมนอนไม่หลับแทบจะทั้งคืน จนประมาณตี 1 ผมข่มตาหลับได้เพื่อดูให้มั่นใจว่าเพื่อนเก่าผมมันแค่อำผมเล่น ผมก็บ้าเนอะเรื่องแบบนี้ใครเขาอำกันเล่นๆ นอกจากนั้นที่สำคัญและผมอยากจะเตือนพวกคุณทุกคนไว้ คือ หากคุณมีคนที่คุณรักก็ดูแลเขาให้ดีที่สุด เนื่องจากสาเหตุการเสียชีวิตของเพื่อนผมคนนี้คือ เขาแค่เป็นไข้หวัดใหญ่เท่านั้น ซึ่งก็ไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่มันก็มีเพราะเขาเดินแล้วเป็นลมหัวฟาดพื้น ทำให้เลือดคั่งในสมอง แล้วก็หมอผ่าตัดให้เขาแล้ว เขาจึงอาการด๊ขึ้น ทุกคนก็โล่งใจ แต่เมื่อวานนี้เองเขาอาการโคม่าเนื่องจาก ปอดติดเชื้อ ซึ่งกำลังวินิจฉัยกันว่ามีสาเหตุมาจากการผ่าตัดรึเปล่า แล้วเขาก็เสียในคืนของวันนั้น ทั้งๆที่ผมก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เพื่อนผมคนนี้ป่วยและเข้าโรงพยาบาล มารู้ข่าวอีกที ก็เมื่อเขาเสียไปแล้ว เมื่อผมทราบข่าวในคืนนั้นอย่างที่บอกผมก็บอกเพื่อนๆของผมต่อ ซึ่งมันคิดแบบเดียวกับผมเป๊ะว่าเพื่อนผมอำผมเล่นเท่านั้น แล้วเพื่อนๆที่ผมเล่าให้ฟังมาถามผมในวันต่อมา ว่า ผมไม่ได้โกหกใช่ไหม ผมก็อยากบอกอยู่หรอกนะว่าผมโกหก ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ตอนนั้นผมแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยซ้ำ พอถึงเวลาเข้าแถวไม่รู้ผมคิดยังไง นึกถึงเรื่องที่เขาเข้าแถวพร้อมผม ยืนใกล้ผม คุยกับผมในวันที่ผ่านมาผมอยากให้เป็นอย่างนั้นอีก ผมเลยเดินไปที่ลับตาแล้วแอบร้องไห้คนเดียวแต่มีคนมาเห็นเป็นรุ่นพี่ของผมเอง เขาถามผมและปลอบใจผม และผมก็พยายามที่จะกลั้นน้ำตาแล้วเดินไปที่แถวเห็นเด็กผู้หญิงร้องไห้ผมก็ยังกลั้นใจไม่ให้ร้องจนต่อมาวันนี้เป็นวันที่เขารดน้ำศพแต่ผมไม่ได้ไปผมรู้สึกเสียใจมาก เพราะติดสอบ จึงขอเตือนทุกคนเอาไว้อยากชะล่าใจนะครับ
เพื่อนผมแค่เป็นหวัดแต่ตอนนี้เขาไม่อยู่กับพวกผมแล้ว
พิมพ์
หัวข้อ: 07/11/55 :: แค่อยากระบายและเตือนบางคนที่ชะล่าใจ (อ่าน 7956 ครั้ง)
