หนังสือของเจ้าชายนั้นพิมพ์เมื่อประมาณ 50 ปีที่แล้ว ... เหมือน ๆ จะจำได้คลับคล้ายคลับคลาแฮะ ^^!
ถ้าถามว่าหนังสือที่เสนปใช้นั้น ตกทอดมากจากไอรีน พรินซ์ ผู้เป็นแม่ไหม อันนี้ผมไม่แน่ใจนะครับ เพราะเรารู้ข้อมูลของเธอคนนี้น้อยมาก
รู้แต่เพียงว่าเคยอยู่ในสโมสรก๊อบสโตนของฮอกวอตส์ และแต่งงานกับมักเกิ้ล
แต่ถ้าให้เดา (ตามวิถีแห่งยูยู่ ซึ่งมั่วแหลกลาน 5 5) ว่าตำราปรุงยาของสเนปได้มาอย่างไร
ผมว่าสเนปน่าจะซื้อหนังสือจากร้านขายหนังสือมือสองมากกว่าน่ะครับ
อันนี้ต้องบอกเดาอีกนั่นแหละฮะ ... เพราะหนังสือมีบอกไว้แค่ปีที่ตีพิมพ์ กับตัวประโยคที่ว่า 'ตำราเล่มนี้เป็นสมบัติของเจ้าชายเลือดผสม'
ถ้าเรามาคิดเล่น ๆ นะฮะ ... ว่าแม่ของสเนปเรียนพร้อมกับจอมมารไหม
ถ้าเราอนุมานจากที่บอกว่าหนังสือปรุงยาฯ ถูกตีพิมพ์เมื่อประมาณ 50 ปีก่อน
แต่ว่าเมื่อ 50 ปีก่อนที่เป็นตอนห้องแห่งความลับเปิด ตอนนั้นจอมมารอายุ 15 - 16 ปีแล้วนะครับ
นั่นก็หมายความว่าหนังสือตีพิมพ์ ในช่วงที่จอมมารเข้าเรียนแล้ว
ถ้าหากแม่ของสเนปใช้หนังสือที่ว่านี่ในภายหลังจริงละก็ ... ก็ไม่มีทางที่จะเรียนรุ่นเดียวกับจอมมารได้น่ะครับ ^^
ปล. มั่วได้อีกนะฮะเนี่ย ฮุฮุ ..
POST BY: uknow_who ++ 23 FEB 09 1555...
EDIT BY: uknow_who ++ 23 FEB 09 1620...
::: EDIT :::ไปค้นข้อมูลเพิ่มมาแล้วฮะ ... แต่ไม่รู้ว่าจะเพิ่มมากกว่าเดิมมากน้อยหรือเปล่าแฮะ = ="!
ก่อนอื่นต้องขอบคุณ
Harry Potter Wiki >>
Eileen Prince ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ^^
สิ่งที่ผมไปค้นเจอมานี่เป็นข้อมูลภาษาอังกฤษน่ะฮะ ... แต่คิดว่าน่าจะช่วยประกอบการวิเคราะห์ได้บ้าง ก็เลยลองแปลมาให้ดูกันฮะ
ถ้าแปลแล้วไม่สละสลวย หรือไม่ได้เรื่องยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ เพราะคนแปลนี่เก่งภาษาอังกฤษมาก ๆ เลยหล่ะ ( _ _"!!)
ส่วนถ้าอยากดูเนื้อหาต้นฉบับ จิ้มตามลิงค์สีฟ้าเมื่อตะกี้เน่ออ~ ... แบบว่า ไม่อยากเอาเนื้อมาลงน่ะฮะ ^^
::: ประวัติ และชีวิตครอบครัวของไอลีน พรินซ์ :::
ไอลีน พรินซ์ ถือกำเนิดในครอบครัวผู้วิเศษเลือดบริสุทธิ์ และจากข้อมูลในหนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ตที่เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ค้นพบมีการระบุว่า
เมื่อตอนที่ไอลีนอยู่ชั้นปีที่ 5 ของโรงเรียนพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ เธอเคยเป็นกัปตันทีมของสโมสรเกมก๊อบสโตน
ไม่เป็นที่แน่ชัดนักเกี่ยวกับเรื่องที่ไอลีนเริ่มต้นเรียนที่ฮอกวอตส์อย่างไร
แต่ปกของตำราปรุงยาขั้นสูงที่ลูกชายของเธอเป็นเจ้าของนั้น บ่งบอกว่าตำรานี้อายุประมาณ 50 ปี (นับย้อนถอยหลังจากธันวาคม 1996 ไป 50 ปี)
ถ้าตำราที่ว่านี้เป็นหนังสือมือหนึ่งของไอลีน แล้วส่งต่อให้สเนป ... ก็เป็นไปได้ว่าเธอเริ่มเรียนที่ฮอกวอตส์ประมาณปี 1940
ไอลีนแต่งงานกับมักเกิ้ลชื่อโทไบอัส สเนป และใช้ชีวิตร่วมกับเขาอยู่ในตึกแถวตรงสุดตรอกช่างปั่นฝ้าย
ในวันที่ 9 มกราคม 1960 เธอได้ให้กำเนินบุตรชาย, เซเวอรัส
ชีวิตในครอบครัวสเนปนั้นวุ่นวายสับสนจนกระทั่งเซเวอรัส ได้พบกับลิลี่ เอฟเวนส์ ...
จากนั้นครอบครัวของเขาก็เริ่มมีปากเสียงกัน
จนทำให้เซเวอรัสเฝ้าพรรณนาหาการดูแลที่ดีสำหรับเด็กอายุ 11 ปี (การเรียนที่ฮอกวอตส์)
ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่าไอลีนและสามีของเธอไม่ใส่ใจดูแลครอบครัว หรือยากจนเข็ญใจ หรืออาจจะเพราะทั้งสองอย่าง
จากนั้นโทไบอัสเริ่มรู้ความจริงที่ว่าภรรยาของตนเป็นแม่มด ซึ่งอาจเป็นเพราะว่าลูกชายของเขาไม่สนใจอะไร นอกจากเรื่องเวทมนตร์ต่าง ๆ นานา
ไอลีนจึงส่งบุตรชายวัย 11 ปี ไปยังชานชาลาที่เก้าเศษสามส่วนสี่ ในวันที่ 1 กันยายน 1971 ... ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ถูกแฮร์รี่ดูผ่านเพนซิฟในภายหลัง
ทีนี้เราลองมาคำนวณปีเกิดของไอลีน เพื่อเทียบกับจอมมารว่าอายุเท่ากันหรือเปล่านะครับ...
ต้องบอกก่อนว่า มันคิดได้หลายวิธีนะฮะ จะแบบรีพลายล่างก็ได้ คือ ดูปีเกิดของลิลี่+เจมส์ประกอบ แล้วคิดปีเกิดของสเนป จากนั้นก็คิดย้อนไปหาไอลีน แล้วเอามาเทียบกับจอมมาร
แต่ผมก็คิดแบบของผมแหละฮะ (จะผิดหรือเปล่าไม่รู้นะครับ) ... มันอาจจะต่างออกไปบ้าง ... แต่รวม ๆ แล้วมันก็คล้าย ๆ กันครับ ^^
มาเริ่มฟังยูยู่พล่ามดีกว่าเนาะ ... ค่อยอ่านนะฮะ เดี๋ยวจะหงายท้องตึงไปก่อน อิอิ ^^
ถ้าดูจากที่ผมแปลมา (ไม่มีอะไรผิดพลาดนะ) ตรงที่แปลว่า 'ถ้าตำราที่ว่านี้เป็นหนังสือมือหนึ่งของไอลีน แล้วส่งต่อให้สเนป ... ก็เป็นไปได้ว่าเธอเริ่มเรียนที่ฮอกวอตส์ประมาณปี 1940' อ่ะครับ
จะบอกว่าถ้าเราคิดแบบนี้ ก็เท่ากับเราปักใจเชื่อว่าตำราปรุงยาของสเนป ถูกส่งต่อมาจากแม่เท่านั้นน่ะครับ ... แต่ถ้าเกิดสเนปซื้อหนังสือใหม่เลย แนวคิดนี้ก็เป็นศูนย์ทันที
แล้วในหนังสือก็ไม่ได้ระบุได้ซะด้วยน่ะสิครับ ว่าสเนปได้ตำราปรุงยามาอย่างไร ...
สมมุติ ... เราเลือกคิดว่าสเนปได้หนังสือจากแม่ล่ะก็ ... ผมคิดแบบนะ
ในตอนที่แฮร์รี่เห็นชื่อเจ้าชายเลือดผสม น่าจะเป็นช่วงเดือนธันวาคม 1996 น่ะครับ ... และเราทราบว่าตำรานี่ตีพิมพ์เมื่อประมาณ 50 ปีที่แล้ว (ประมาณนะครับ ไม่ใช่เป๊ะ)
ถ้านับย้อนเวลากลับไป ก็หมายความว่าตำราน่าจะตีพิมพ์ราว ๆ ปี 1946 ...
ทีนี้เรารู้อีกว่าตำราปรุงยาขึ้นสูงเนี่ย มีการเริ่มใช้ในชั้นเรียนปีที่ 6 ถูกต้องไหมครับ ...
ดังนั้นถ้าไอลีนใช้ตำราเล่มนี้ นั่นก็หมายความในปี 1946 เนี่ย .. ไอลีนอยู่ชั้นปีที่ 6 ...
หากนับย้อนกลับไปอีก 6 ปี เราก็จะรู้ว่า (ถ้าเข้าเรียนตามเกณฑ์)
ไอลีนก็น่าจะเริ่มต้นปีที่ 1 ที่ฮอกวอตส์ในปี 1940 ครับ ^^
และถ้าย้อนอายุกลับไปอีก 11 ปี ... เราก็จะได้
ปีเกิดของไอลีน คือ ปี 1929ส่วนที่ครั้งก่อนที่ผมคิดว่าสเนปไม่น่าจะได้ตำราจากแม่ ก็เพราะผมดูจากสภาพครอบครัวน่ะครับ
เพราะสเนปค่อนข้างจะมีปัญหาครอบครัวในวัยเด็ก ... ผมก็เลยพาลคิดไปว่าอาจจะเหมือนจอมมารหรือเปล่า
บวกกับในหนังสือบอกว่า ตำราปรุงยาของเจ้าชายนั้นมีสภาพยับเยิน เต็มไปด้วยรอยขีดเขียนมากมาย (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นของเจ้าชายเอง)
ก็เลยคิดว่าตำราของสเนปน่าจะเป็นหนังสือมือสองน่ะครับ ^^
ซึ่งถ้าหากสเนปได้ตำรามาจากที่อื่นจริง ... แนวคิดเมื่อตะกี้ที่เราคำนวณปีเกิดของไอลีน ก็ค่อนข้างจะคิดยากอ่ะครับ ^^!
ทีนี้เราจะเอาปีเกิดของไอลีนมาเทียบกับจอมมาร เพื่อหาว่าอายุเท่ากันหรือเปล่า ใช่ไหมล่ะครับ
วิธีคำนวณปีเกิดของจอมมาร เอ่อ ... ผมเคยตอบกระทู้ในบอร์ดเก่าไปแล้ว ... งั้นผมไปจิ๊กมาสักหน่อยดีกว่าฮะ 5 5
แต่ถ้าอยากอ่านแบบเต็ม ๆ ก็จิ้มตรงนี้เลยฮะ
Re: 01 NOV 08 - รบกวนถามเรื่องของ"ลอร์ดโวลเดอมอร์"ค่ะ มันเป็นอะไรที่ยาวได้ใจเลยแหละฮะ 5 5
::: ย้อนรอยกำเนิดคุณก็รู้ว่าใคร :::
เล่ม 2 หน้า 164 บทงานเลี้ยงวันตาย บนหน้าเค้กของนิก
เซอร์นิโคลัส เดอ มิมซี่-พอร์พิงตัน
มรณะ 31 ตุลาคม ค.ศ. 1492
เล่ม 2 หน้า 271 บทน้ำยาสรรพรส ตอนแฮร์รี่กับรอนปลอมตัวเป็นแครบและกอยล์
แกก็รู้ว่าฉันไม่รู้ กอยล์ ต้องให้ฉันบอกแกกี่หน มัลฟอยตวาด แล้วพ่อก็ไม่ยอมบอกฉันสักนิดเรื่องที่ห้องเปิดครั้งก่อน แน่ละ มันเกิดขึ้นเมื่อห้าสิบปีก่อน ก่อนที่พ่อจะมาเข้าโรงเรียน...
เล่ม 2 หน้า 293 บทสมุดบันทึกลึกลับมาก ตอนที่แฮร์รี่หลุดเข้าไปความทรงจำของทอม ริดเดิ้ล
มีเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น
เข้ามา พ่อมดชรา (ศจ.ดิพพิต) บอกด้วยเสียงแผ่วเบา
เด็กผู้ชายอายุราวสิบหกปีเดินเข้ามา เขาถอดหมวกยอดแหลมออก ตราพรีเฟ็คสีเงินส่องแสงแวววับอยู่ที่หน้าอก เขาสูงกว่าแฮร์รี่ แต่มีผมสีดำเป็นมันขลับเหมือนกัน
เล่ม 2 หน้า 293 บทสมุดบันทึกลึกลับมาก
เธอเป็นเด็กที่เกิดจากพวกมักเกิ้ลหรือ
ลูกครึ่งครับ ริดเดิ้ลบอก พ่อผมเป็นมักเกิ้ล แม่ผมเป็นแม่มด
แล้วพ่อแม่ของเธอ --
แม่ผมตายหลังจากที่ผมเกิดครับ พวกคนที่โรงเลี้ยงเด็กบอกผมว่าแม่อยู่ได้นานพอที่จะตั้งชื่อผมว่าทอมตามชื่อพ่อ และมาร์โวโล่ตามชื่อตาของผมครับ
เล่ม 6 หน้า 281 บทริดเดิ้ลผู้ลึกลับ
ใช่แล้วค่ะ มิสซิสโคลตอบ รินเหล้ายินเพิ่มให้ตัวเองอีก ดิฉันจำได้ชัดเจน เพราะว่าตัวเองเพิ่งเริ่มทำงานที่นี่ เป็นวันสิ้นปีและหนาวเข้ากระดูกเลย หิมะกำลังตกคุณรู้ไหมคะ มันเป็นคืนที่ร้ายกาจ และเด็กสาวคนนี้ ซึ่งตอนนั้นไม่ได้แก่กว่าดิฉันมากมายเลย ก็เดินโซซัดโซเซมาที่บันไดหน้า แต่เธอไม่ใช่คนแรกหรอกนะคะ เรารับเธอเข้ามา แล้วเธอก็คลอดลูกไม่ถึงชั่วโมงหลังจากนั้น และอีกชั่วโมงต่อมาเธอก็ตาย
จากข้อความบนหน้าเค้กของนิก + เล่มสองเป็นวันครบรอบวันตายปีที่ 500 ของนิก... ดังนั้นระยะเวลาในเล่มสอง จึงเป็นปี 1992
จากข้อมูลในเล่ม 2 หน้า 271 ที่บอกว่าห้องแห่งความลับเคยเปิดเมื่อ 50 ปีก่อน -- เราก็จะพออนุมานได้ว่าห้องฯ เคยเปิดประมาณปี 1942
และจากปีที่ได้ + ข้อมูลจากเล่ม 2 หน้าที่ 293 บอกว่าทอม ริดเดิ้ล อายุประมาณ 16 ปี + ข้อมูลจากเล่ม 6 หน้า 281 ที่บอกว่าเมโรเพคลอดลูกในวันสิ้นปี...
ดังนั้นทอม ริดเดิ้ลก็น่าจะเกิดประมาณ วันที่ 31 ธันวาคม 1926 ครับ... แล้วก็จบชีวิตลงในเดือนมิถุนายน 1998 ด้วยวัย 72 ปี...
ดังนั้น ถ้าเอามาเทียบกันแล้ว (ถ้าผมคิดถูกทั้งหมดน่ะนะ)
จอมมารเกิดวันที่ 31 ธันวาคม 1926
ไอลีน พรินซ์ เกิดปี 1929
สองคนนี่ก็ไม่มีทางที่จะอยู่ชั้นเรียนเดียวกันได้ครับ ... เพราะอายุห่างกันตั้ง 3 ปีแน่ะ
แต่อาจจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่ร่วมบ้านสลิธีรินด้วยกันก็เป็นได้ ^^
ทีนี้มาต่ออีกนิดนึงฮะ ... พอดีไปเปิดหนังสือมา ก็เลยได้ข้อมูลเพิ่มอีกนิด ๆ หน่อย ๆ น่ะฮะ
คือ เผื่อใครอาจจะสงสัย ว่าเอ๊ะ ไอลีนนี่ หน้าตาจะเป็นยังไงเนาะ ^^
เล่ม 6 หน้า 560 บทผู้ได้ยินคำทำนาย ... ตอนที่เฮอร์ไมโอนี่ค้นหาคนที่น่าจะเกี่ยวข้องกับเจ้าชาย
แฮร์รี่หยิบกระดาษยู่ยี่แผ่นนั้นขึ้นมาและจ้องดูภาพซึ่งเคลื่อนไหวอยู่ มันเป็นสีเหลืองเพราะความเก่า รอนชะโงกมาดูด้วย ภาพนั้นแสดงให้เห็นเด็กสาวผมกะหร่องอายุราว ๆ สิบห้าปี เธอไม่สวยน่ารัก ดูฉุนเฉียวและบึ้งตึงไปพร้อม ๆ กัน เธอมีคิ้วหาและใบหน้ายาวซีดเผือด ใต้ภาพนี้มีคำบรรยายว่า ไอลีน พรินซ์ กัปตันทีมก๊อบสโตนของฮอกวอตส์
เล่ม 6 หน้า 663 บทสุสานสีขาว
"ฉันอ่านพรอเฟ็ตเก่า ๆ ที่เหลือหมดแล้ว มีประกาศข่าวเล็กจิ๋วเรื่องไอลีน พรินซ์ แต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อโทไบอัส สเนป แล้วหลังจากนั้นหน่อยก็มีประกาศว่าเธอให้กำเนิด -- "
" -- ฆาตกร" แฮร์รี่กระชากเสียง
เล่ม 7 หน้า 614 บทเรื่องเล่าของเจ้าชาย ... ในความทรงจำของสเนป ตอนที่ไปฮอกวอตส์ครั้งแรก
แล้วฉากใหม่ก็เป็นรูปร่างมากขึ้น แฮร์รี่เหลียวมองรอบตัว เขาอยู่บนชานชาลาที่เก้าเศษสามส่วนสี่ สเนปยืนอยู่ข้างเขา ทำตัวงอเล็กน้อย ผู้หญิงร่างผมคนหนึ่งยืนติดกับสเนป ใบหน้าของเธอซีดเซียวและบึ้งตึง ซึ่งดูคล้ายเขามาก
-------------- รายการต่อไปนี้จัดอยู่ในประเภท 'ท' --------------
อันนี้ขอบ่นนะฮะ ^^ ถึงได้ขอใช้เรท 'ท' ไง .. ประมาณว่า ทนกันได้ก็ทนกันไป ว่างั้น เหอ ๆ
ถ้าถามว่าทำไมต้องมาบ่นอะไรแบบนี้ด้วย ... หรือว่าจะโชว์พาว ประกาศศักดิ์ดา อวดเบ่ง ... หรือจะประจาณตัวเอง จะบ่นก็บ่นกันหลังไมค์สิ
ก็อยากให้ลองดูนะฮะ ว่าทำไม ... เรื่องเกิดเพราะอะไร ... ถ้าตอบกระทู้กันดี ๆ มันก็คงไม่เกิดเรื่องใช่ไหมล่ะครับ
แล้วก็อยากให้กระทู้นี้มันเป็นอีกหนึ่งตัวอย่าง ที่แสดงให้เห็นว่าบ้านเราเจอเรื่องอะไรบ้าง ... แขกของเราทำตัวน่ารักแค่ไหน
สิ่งที่ผมจะร่ายยาวต่อไปนี้ ... ผมไม่รู้นะครับว่าจะกระทบจิตใจใครบ้าง
แต่มันคงพออธิบายได้แหละ ว่าไอ้ที่บอกว่าทำไมสต๊าฟฟ์โหดจัง ... สต๊าฟฟ์เล่นบทบู๊เหรอ
แล้วก็คงจะเข้าใจการกระทำของเว็บมาสเตอร์ หรือสต๊าฟฟ์มากขึ้นนะครับ ว่าทำไมต้องเป็นแบบนั้น ^^
สิ่งที่ผมจะจิ้ม ๆ พิมพ์ ๆ ต่อไปนี้เนี่ย ... บอกก่อนเลยนะครับ ว่าผมไม่ได้ใส่อารมณ์อะไร ... มันออกจะเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ + เอือมระอาด้วยซ้ำ
แล้วก็จริง ๆ ผมก็ว่าจะไม่ตอบกระทู้แหละนะ ... อยากอยู่เงียบ ๆ ด้วยซ้ำไป ...
แต่ว่า ... ถ้าไม่ตอบ เดี๋ยวใครบางคนเค้าจะคิดว่าคนของ PSW ไม่มีน้ำยาพอที่จะตอบกระทู้ ... แล้วเดี๋ยวจะมาทวงบุญคุณเอาทีหลังอีก ..
จะมาลำเลิกว่าต้องผู้สูงศักดิ์จากเรือนโน้น มาช่วยตอบให้ ... มันน่าเบื่อเนาะคนพวกเนี้ยอ่ะ ว่าไหมครับ ^^
ผมเคยบอกแล้วนะครับ ว่าผมพินิจใจใครไม่เป็น และที่สำคัญการพินิจใจมันต้องมองตา ไม่ใช่ไอ้จอสี่เหลี่ยมที่อยู่ตรงหน้าผมเนี่ย
เพราะงั้นผมก็เลยไม่รู้หรอกนะครับ ว่าใครจะไม้ไหน จะมายังไง .. แต่ถ้าจะมาเล่นลูกไม้กับผมเนี่ย ถ้าไม่โดนน้ำร้อนสาดกลับ หรือหน้าสามฟาดแสกหน้ามันก็แปลกหล่ะ
ก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมพวกที่บ้านไม่จับสนสะพายจมูก ผูกโซ่ล่ามไว้กับเสาเรือนเนาะ ... แต่เอ... หรือว่าเลี้ยงแบบปล่อยทุ่ง เอาเชือกผูกกับกอหญ้าไว้ แล้วเชือกดันหลุดล่ะ
ขนาดบอร์ดล้างใหม่แล้ว ก็ยังจะเข้ามาอีกแน่ะ ... สรุปว่าล้างบอร์ดแล้วก็ไม่ช่วยอะไรจริง ๆ สัมพะเวสี ผีเปรต ก็เต็มบอร์ดเหมือนเดิม
เอ้อ ... ตอนนี้รู้สึกอะไรหรือเปล่าล่ะ ... ว่าตัวเองเริ่มไม่ปกติน่ะ
นี่คือ ส่วนหนึ่งจากคำพูดของคุณ ที่เคยพูดไว้เมื่อเกือบหนึ่งปีก่อน ... ยังจำได้มั้ยล่ะ
ผมไม่ชอบระบบการตอบของ PSW ในหลายๆด้าน...ซึ่งมันเยอะมาก หากสนใจมากกว่านี้ เดี๋ยวจะมาเล่าให้อ่านทีหลังครับ
แต่เรื่องเด่นๆเกี่ยวกับอคติของผมที่มีต่อเล็บนี้คือ การตอบกระทู้ที่ไม่สร้างสรรค์ของสมาชิกของบอร์ดที่ได้ชื่อว่า"คึกคักที่สุดในประเทศไทย" (อ้างจากหน้าแรกของเว็บ)
แต่ความคึกคักที่ว่านั้น หาได้มีสาระไม่
- เมื่อมีคนเรื่องแฮร์รี่ ก็ตอบข้างๆคูๆ ไม่รู้ก็ยังมาตอบ แล้วยังบอกว่าให้รอเร็ปต่อไป เพื่ออะไร?
- แม้จะมีกฎว่า "ห้ามตอบกระทู้ที่เลยไปแล้ว 7 วัน เพื่อป้องกันการขุดกระทู้" แต่ถึงกระทนั้นก็เถอะ กระทู้ที่ถามเกี่ยวกับหนังภาค 1 ยังมีการเคลื่อนไหวอยู่เลย
- เมื่อเปรียบเทียบปริมาณกระทู้ที่เป็น Harry กับ non-Harry พบว่าอย่างหลังมีมากกว่ามากๆ (แต่กับบอร์ด MT แม้ว่าปริมาณก็มากกว่าอย่างเห็นได้ชัด แต่ผมกล้วบอกได้ว่า สมาชิกบอร์ด MT มี "ประสิทธิภาพ" มากกว่า)
- เรื่องภาษาไทยวิบัติ เป็นเรื่องที่ร้ายแรงมากสำหรับเรา การสะกดชื่อตัวละครผิดๆอาจเกิดขึ้นได้ แต่ก็ไม่ควรบ่อยมาก ส่วนภาษาไทยทั่วๆไป แม้จะมีกฎอย่างชัดเจนว่าห้าม แต่ก้อยางเหงว่ามีคนพิมแบบนี้อยุ่ (แม้แต่ WM ก็ตาม ยังใช้คำ น๊ะ, ม๊ะ, คั๊บ เลย ซึ่งมันผิดกฎภาษาไทย)
จะว่าไป ไม่ต้องต่อกันหลังไมค์ก็ได้เนอะ ดูเหมือนว่าผมจะกล่าวไปหมดแล้ว ^ ^"
ในเมื่อไม่ชอบบ้านเขา ... แล้วเข้ามาทำไมล่ะ .. เพื่อสนองความต้องการของตัวเองเหรอฮะ
ประมาณว่าเข้าไปในที่ที่ตัวเองเกลียดนักเกลียดหนาเนี่ย มันให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ถ้างั้นผมก็แนะนำให้ปรึกษาแพทย์ได้แล้วนะ ... ก็เพิ่งรู้แหละนะ ว่าพวกไส้เดือนสองเพศเนี่ย จิตใจมันวิปริตแค่ไหน
ในเมื่อถ้ากล้าโรคจิตมา ... ยูยู่ก็จะสนองให้ฮะ ... เพราะผมก็โรคจิตเหมือนกัน
จะเอาแบบไหนล่ะ ... เอาแบบยันฮีไม่รับรีแพร์เลยมั้ยล่ะ ^^
ก็จริงนะว่าข้อความที่โพสต์น่ะ มันไม่ได้ระบุตัวใครชัดเจน ... เหมือนบ่นกับฟ้ากับฝน แต่เด็กอมมือก็ยังรู้แหล่ะว่าหมายถึงอะไร?
ต้องการสร้างประเด็นงั้นสิ? หรือว่ากลัวสต๊าฟฟ์จะว่างงานจัด ... หรือว่าไม่มีที่ให้สิงสู่แล้วล่ะ ก็เลยกลายเป็นพ่อมาลัยลอยไปลอยมาน่ะ
แล้วที่ไม่ระบุตัวออกมาตรง ๆ ว่าใคร ... ทำไมล่ะ? กลัวดอก(พิกุล)ทองร่วงออกจากปากหรือไงครับ ^^
อ่านกระทู้เมื่อเช้าก็ว่าจะไม่สนใจแหละหนะ ... เพราะคิดว่าตัวเองไม่ใช่เครื่องบิน ไม่ใช่ใบตองแห้ง
พระวัดไหนก็ไม่ได้เคาะระฆัง ... และที่สำคัญมันไม่ใช่เดือนสิบสองด้วย
เพราะงั้น ถ้ามันจะมีเสียงบ๊งเบ๊งอะไรก็ไม่อยากสนเท่าไร
แต่ดูเหมือนคนโพสต์จะสนใจกระทู้นี้เป็นพิเศษเนาะ ... วันนี้ (24 ก.พ.) เห็นเข้ามา PSW สามหนแล้ว ... และที่สำคัญดูแต่กระทู้นี้อยู่ตั้งนานสองนาน
24 FEB 09 troublemaker08:41:43 AM กำลังตอบกระทู้ใน 23 FEB 09 - ตอนแรกก็งงนะ 24 FEB 09 troublemaker09:21:34 AM กำลังดูหัวข้อที่ยังไม่ได้อ่านตั้งแต่ครั้งที่แล้ว
24 FEB 09 troublemaker11:13:33 AM กำลังดูหัวข้อ 23 FEB 09 - ตอนแรกก็งงนะ 24 FEB 09 troublemaker04:14:57 PM กำลังดูหัวข้อ 23 FEB 09 - ตอนแรกก็งงนะ ถ้าไม่ทำอะไรสักหน่อย เดี๋ยวจะทนงตัวคิดว่า PSW เป็นบ้านตัวเอง นึกจะทำอะไรก็ทำอีกน่ะ
จริง ๆ เลยนะ ... เวลาเข้าไปบ้านคนอื่นเนี่ย ทำไมไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวเนาะ ... เป็นแขกที่นิสัยไม่ดีเอามาก ๆ เลยเนี่ย = ="!
ตัวเองเคยโพสต์ด่าอะไรใครไว้ว่า ...
'ถ้าไม่เรียกว่า หน้าด้านจะให้เรียกว่าอะไรล่ะ? รู้ตัวว่าทำผิด แต่ก็ไม่มีความรู้สึกสำนึกผิดอะไรเลย (หิริโอตตัปปะ-รู้จักม่ะ?)'อะไรแบบนี้ไม่ใช่รึ ... แล้วสิ่งที่คุณทำน่ะ ... มันไม่เหมือนว่าแต่เขา อิเหนาเป็นเองหรอกเหรอ? ตอบหน่อยสิ
จะว่าไปผมก็พลาดเองแหละที่เมื่อวานตอบกระทู้ไปสั้น ๆ แบบนั้น ... แต่บอกไว้เลยนะครับว่าทุกอย่างที่ผมโพสต์ไปน่ะ ผมคิดก่อนแล้วหล่ะ
แต่เพราะด้วยตอนนั้นอยู่ในอารมณ์เซ็งกับงาน + ง่วง + เบลอ + ตอบด้วยความขี้เล่น (ซึ่งถูกเข้าใจผิด) + ความคิดมันไปเร็วกว่ามือพิมพ์ + เคยตอบมาก่อนแล้วในบอร์ดเก่า + รีบกลับบ้าน ... ก็เลยตอบไปแค่นั้น ..
เริ่มสงสัยใช่ไหมล่ะ ว่าคนอะไรมันจะหลากอารมณ์ในเวลาเดียวกัน มี + หลาย + ได้ขนาดนั้น ... แต่นั่นหล่ะคือสิ่งที่ผมเป็น และผมมักจะเรียกมันว่า วิถีแห่งยูยู่ หล่ะ ...
เพราะงั้น ถ้าไม่เข้าใจสิ่งที่ผมเป็นหรือเข้าใจความคิดผมล่ะก็ ... ก็อย่าเสนอหน้ามาตัดสินการกระทำของผมเลยนะ ^^
แต่ก็ยอมรับอ่ะนะ ว่าผมก็ผิดเองแหละที่ไม่ได้ขยายความ เพราะคิดว่าคนอื่นน่าจะเข้าใจกับสิ่งที่ตอบ ... ไม่ทันคิดว่าตัวเองเปิดช่องให้โดนกัด
แล้วก็กะว่าจะไปเปิดหนังสือเพิ่มดูวันเกิดของลิลี่กับเจมส์ (ซึ่งเป็นสิ่งแรกที่ผมนึกถึงสำหรับการนับอายุสเนป) แล้วมาเพิ่มให้ทีหลัง
ไอ้ที่ตอบไปมันก็เลยสั้นแค่นั้น ... มันก็เลยทำให้ใครบางคนคิดว่าผมมั่ว แล้วเอามากัด
เอาเป็นว่า วันนี้มาตอบเพิ่มให้แล้วนะ .. จะได้รู้ว่าผมก็คิดเป็น .. และความคิดของผมก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนคุณด้วย
ไม่รู้สินะ ... ผมเคยออกตัวไปแล้วนะครับ ว่าทุกอย่างที่ผมคิดเนี่ย
'แน่นอนว่ามันเกิดขึ้นในหัวของผม เพราะงั้นมันอาจจะผิดก็ได้'แล้วผมก็เคยตอบกระทู้แบบซ่อนข้อความ ให้ จขกท. + สมาชิกที่โพสต์ตอบกระทู้เห็นเท่านั้นด้วย ... เอ้อ เกือบลืม เคยเลี่ยงตอบกระทู้ แต่ส่ง PM ไปบอกด้วยนี่นา ...
ทั้งหลายทั้งปวงที่ทำเนี่ย ... ก็เพื่อป้องกันตัวเองจากเรื่องที่เกิดแบบวันนี้เนี่ยแหละ .. แต่มันก็เกิดจนได้น่ะนะ แต่อย่าคิดนะว่าผมไม่เตรียมรับมือไว่ก่อนแล้วน่ะ ผมแทบจะเฝ้ารอวันนี้เลยหล่ะ
ที่เคยออกตัวไว้แล้ว + ซ่อนเนื้อหา + ส่งคำตอบทาง PM เนี่ย ... ถ้าฉลาดพอก็น่าจะคิดได้นะว่าผมหมายถึงอะไร ...
ถ้านึกไม่ออก ... บอกให้นะ ... ผมหมายความว่า อย่าเจ๋อมายุ่งกับความคิดของผม ... เข้าใจป่ะ
คนเราน่ะจะมีค่า หรือไม่ ... มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณรู้มาก หรือรู้น้อยหรอกนะ
แล้วก็อยากถามนะว่า ... ที่ไปตัดสินใจว่าใครมีค่า หรือไม่มีค่ามากกว่ากันน่ะ ... คุณเอาอะไรเป็นมาตรฐานไปวัดเค้า ... ตัวคุณเองรึ?
ไหนล่ะ ขอดูหน่อยสิ ว่ามาตรฐานของคุณมันเป็นยังไง
การเหยียบย่ำดูถูก ว่าคนอื่นด้อยค่า ... มันทำให้คุณดูสูงขึ้นงั้นสิ? ... จะได้จำไว้น่ะ
ไว้มีลูกมีหลานจะได้เอาไว้สอนว่าให้ดูถูกคนให้มากเข้าไว้ ... จะได้เจริญ ๆ น่ะ ^^
สำหรับตัวผมน่ะ ... ใครจะมองว่าผมมีค่า หรือไม่ ผมไม่สนนะ ... โดยเฉพาะสายตาที่มองมันเป็นสายตาของคุณ
ผมไม่ได้ขอข้าวคุณกินนะ ... เพราะงั้นทำไมผมจะต้องสนคุณล่ะ จริงไหม ... อีกอย่างขี้เกียจตะกายน่ะ คนสูงค่าเลิศจะแปดเปื้อน
ผมขอแค่ไม่เป็นที่รังเกียจของคนอื่น แล้วก็ใช้ชีวิตปกติสุขร่วมกับคนทั่วไปได้เท่านั้นเอง แค่นี้ผมก็พอใจแล้วหล่ะ
แล้วคุณล่ะครับ ... เคยทำให้คนอื่นมองในแง่ดี หรือเห็นคุณค่าบ้างไหมล่ะ ...
แต่เอ ... ถ้าการดูถูกคนอื่น + ไม่มีสำมาคารวะ เนี่ยมันถือว่าเป็นการสร้างคุณค่าให้แก่ผู้กระทำด้วยอีกวิธีนึงล่ะก็ ...
ผมว่าคุณก็น่าจะมีคุณค่ามากทีเดียวเลยหล่ะ ... อาจจะมากถึงขนาดฉายแสงบดบังคนอื่นได้ด้วยละมั้ง ... มันก็เลยทำให้คุณไม่เห็นคุณค่าของคนอื่น ๆ น่ะ
อย่าทำตัวเป็นพระจันทร์สิคุณ .. ไม่ใช่ว่าให้พวกกระต่ายหมายจันทร์นะ ...
ที่ผมหมายถึงเนี่ย คือ ชอบหันด้านเดียวให้โลกต่างหาก ... หันแต่ด้านไม่สวย มีแต่หลุมอุกกาบาต ชั่วร้ายต่าง ๆ นานา
จะสว่างไสวให้ชาวโลกได้เห็นก็แค่ชั่วครั้งชั่วคราว เพราะต้องแสงตะวัน และอยู่ในระนาบโคจร ... แต่ว่าพอเผยโฉมทีไร แทนที่จะเห็นแสงสวยงาม แต่กลับเห็นแต่หลุม แต่บ่อเต็มไปหมด
ลอง ๆ หันด้านอื่นให้ชาวโลกได้ชมบ้างนะคุณนะ
คราวก่อนผมก็บอกกับคุณใน PM ไปแล้วนะ ว่าถ้าข้องใจอะไรให้ส่ง PM มาหาผม ... ผมไม่บล็อก PM คุณอยู่แล้ว
ทำไมต้องตั้งกระทู้ประจาณตัวเองก็ไม่รู้ด้วยเนาะ ... ไหน ๆ บอร์ดก็ล้างไปแล้ว เดี๋ยวสิ้นเดือนนี่บอร์ดเก่าก็จะหายไปตลอดกาล
แล้วไอ้ที่เคยทำไม่ดีไว้ ก็จะหายไปด้วย ... แต่นี่ดันก่อเรื่องอีกซะงั้น ...
หรือกลัวว่าสมาชิกใหม่ ๆ ที่เข้ามาหลังบอร์ดล้างเนี่ย เค้าจะไม่รู้กำพืด ว่าคุณเป็นยังไง
สิ่งสุดท้ายที่ผมจะบอกคุณตอนนี้ ... ผมจะไม่บอกในฐานะสต๊าฟฟ์ฝึกหัดนะ เดี๋ยวจะหาว่าไล่กันเปล่า ๆ
ซึ่งผมก็ยืนยันนะว่าไม่ได้ไล่คุณ ... แต่ผมจะบอกในฐานะคนที่ชอบแฮร์รี่เหมือนกัน
ตอนนี้คุณยังพอมีทางเลือกนะครับ ... จะลบตัวเองออกไปมั้ย หรือว่าจะอยู่ต่อเพื่อสร้างความรำคาญไม่รู้จบ..
ถ้าคุณเลือกเดินออกไปเอง อย่างน้อย ๆ คุณก็ยังจะหลงเหลืออะไรบ้าง และคุณก็ภูมิใจกับมันได้ เพราะว่าคุณเลือกของคุณเอง
เอ้อ ... ถ้าออกไปจริงแล้วอยากให้กรวดน้ำ หรือสร้างโบสถ์สร้างวิหารเผากระดาษเงินกระดาษทองอุทิศไปให้ก็บอกนะ ...
จะได้จัดให้ถูก... จะได้ไปที่ชอบ ๆ กลับหลุม กลับเรือนเสาเดียวอย่างสบายเนื้อ สบายตัวน่ะ ^^
มาถึงตรงนี้ พอดีกว่าเนาะ ... ผมไม่ได้ด่านะ ย้ำ!! ว่าผมไม่ได้ด่า เพราะผมไม่ได้มีอารมณ์แบบนั้น ไม่ได้โกรธด้วยสิเอ้า
แต่แค่ขอบ่นกะปอดกะแปดเล็ก ๆ เอง ...
ถ้าอ่านแล้วรู้สึกว่าเสียอารมณ์ ก็ขอให้หยุดอ่านนะครับ ... ไว้อารมณ์ดีอีกเมื่อไร ค่อยมาอ่านอีกก็ได้ ไม่ว่ากัน
อนึ่ง ผมเข้าใจว่าไอ้ที่ผมใช้จิ้ม ๆ พิมพ์ ๆ อยู่เนี่ย มันเป็นคีย์บอร์ดฟังก์ชั่นไทยนะ .. แล้วก็โปรแกรมประมวผลคำที่ใช้มันก็เป็นเวอร์ชั่นไทยด้วย
เพราะงั้น ถ้าตอนที่ผมกดโพสต์ไปเนี่ย ระบบมันไม่มีปัญหาเรื่องการเข้ารหัส ถอดรหัส หรือแสดงผล
ไอ้ที่แสดงผลให้อ่านอยู่เนี่ย ... มันก็น่าจะเป็นภาษาไทยนะ
ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่ยากต่อการอ่าน หรือทำความเข้าใจนะครับ
แต่ถ้าหากต้องการเป็นภาษาโทรลล์ อันนี้ผมก็จนใจนะ ... แต่ที่พอหาให้ได้ก็เห็นจะเป็นกระบองแหละ ...
เอาไว้เป็นอุปกรณ์ประกอบการอ่าน ...แบบว่า อ่านไป ฟาดหัวไป ตามประสาโทรลล์ น่ะ ^^
ปล. ขอวิบัตินะฮะ คิดว่าคงมีหลายจุดอยู่เหมือนกันแหละ ^^ ...
EDIT BY: uknow_who ++ 24 FEB 09 1858...