อัลบัส พอตเตอร์
กับ
::ความลับของปราสาท::
.::*********************************************************::.
อัสบัส พอตเตอร์ เป็นเด็กชายผู้มีชื่อเสียงไม่แพ้พ่อของเขา แฮร์รี่ พอตเตอร์ ผู้ถูกเลือก ซึ่งทำความดีไว้กับฮอกวอร์ตส์ มากมาย......
"ซื้ออะไรจากรถเข็นมั้ยจ๊ะ" ผู้หญิงร่างท้วมที่ขายขนมบนรถไฟด่วนจักรไอน้ำสีแดงสด เปิดประตูตุ้รถไฟเข้ามาถาม อัลบัส โรส ฮิวโก้ เจมส์ ที่เล่นไพ่แสนประเบิดปั้งอยู่
"ครับ ผมเอา หมากฝรั่งดรูเบิล 2ห่อ แล้วก็..อืม..กบช็อคโกแล็ตห่อใหญ่3 ห่อฮะ"อัสบัสบอกหญิงคนนั้น"นี่จ้ะ"แล้วผู้หญิงท้วมก็ปิดประตูตู้แล้วขายขนมต่อไป "พี่เจมส์
พี่เล่าเรื่องป่าต้องห้ามของฮอกวอร์ตส์ให้ฟังหน่อยสิ" โรสพูดกับเจมส์ "เดี๋ยวน้องโรสก็ได้เห็นเองละ"เจมส์พูดอย่างเบื่อๆพลางเบือนหน้าหนี โรสมีท่าทีเศร้าเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มออกมาได้เมื่อหมากฝรั่งดรูเบิลที่อัลบัสซื้อมาและกำลังเป่าอยู่นั้นแตกโพละใส่หน้าเจมส์ "โอ๊ยโหย ขอโทษ"อัลบัสพูด รถไฟเริ่มชะลอลง ทุกคนเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเรียบร้อยเเล้วและกำลังจัดของเสร็จเป็นหนที่สาม รถไฟก็หยุดลง อัลบัส โรส ฮิวโก้ เดินไปตามเสียงของชายร่างยักษ์ แฮกริด "ปีหนึ่ง ทางนี้" เมื่อเด็กปีหนึ่งทุกคนเลี้ยวผ่านหัวมุมแคบๆแล้ว ทุกคนจึงเห็นปราสาท อัลบัสอึ้งในความสวยงามของปราสาทฮอกวอร์ตส์ ป้อมและหอคอยน้อยใหญ่มากมาย "โอ๊ย!"ทุกคนหันไปมองตามเสียงเเละพบว่าอัลบัสตกลงไปในทะเลสาบสีดำเนื่องจากตลิ่งทรุด อัลบัสพบว่าตนเองอยู่ใต้ทะเลสาบ เขาตกอยู่ในความเงียบ แต่แล้วก็มีเสียงเสียงหนึ่ง ดังขึ้น "
..หากว่าเราได้ยินเสียงมา..บนคลื่นไม่มีเสียงหรอกหนา..."อัลบัสว่ายน้ำตามเสียงนั้นไป เเละแล้วเขาก็พบว่าเขาอยู่ที่โขดหินฐานปราสาทใต้น้ำ มีประตูขัดมันวับมีรูปสลักรูปสิงโตทองแดงอยู่ และเขาก็เห็นที่มาของเสียงเพลง ชาวเงือก 3 ตัวเฝ้าหน้าประตูอยู่และพวกมันกำลังร้องเพลงพวกมันพุ่งมาหาเขาและ....
"สตูเปฟาย"และลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพบว่าเขาอยู่ที่โขดหินฐานปราสาทส่วนที่โผล่พ้นน้ำ ศาสตราจารย์ใหญ่มักกอนนากัล ไปช่วยเขานั่นเอง "เป็นอะไรมากไหม..หา!นีคุณ..พอตเตอร์ใช่ไหมนี่ เธอได้ดวงตาของพ่อเธอมานะ--เอาละตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดเรื่องนี้--เออ--เข้าไปในปราสาทได้แล้ว"ศาสตราจารย์มักกอนนากัลพูดรัวๆเพราะความตกใจ
#############
เมื่อเขาเดินเข้าประตูไม้โอ๊กขัดมันวับแล้วเขาก็เข้าไปในห้อโถงกลาง ขึ้นบันไดหินอ่อนเข้าประตูห้องโถงใหญ่ทันที ห้องโถงใหญ่สว่างไสวด้วยแสงเทียนพันๆเล่มที่ลอยอยู่กลางอากาศ เหนือโต๊ะประจำบ้าน เขาเห็นเจมส์นั่งอยู่ที่โต๊ะกริฟฟินดอร์เรียบร้อย ศาสตราจารย์มักกอนากัลหยุดเมื่อพวกเขาเดินมาถึงแป้นสูงที่วางหมวกเก่าคร่ำคร่า ศาสตราจารย์มักกอนากัลประกาศเรียกเมื่อหมวกร้องเพลงจบ " กริลาน่า--เฟบี้" เด็กผู้หญิงผมบลอนด์ยาวไสวสะบัดผมก่อนจะเดินไปสวมหมวก " เรเวนคลอ" หมวกตระโกนบอก โต๊ะเรเวนคลอตบมือกระหึ่มใหญ่ " เลิฟกู๊ด--คริิสเตียน" เด็กสาวผมบลอนด์ยาวรุงรังยาวถึงหลัง ใบหน้ากลมเดินสะดุดไปสวมหมวก หมวกพินิจอยู่อึดใจหนึ่งก่อนจะพูดว่า "กริฟฟินดอร์" โต๊ะนักเรียนกริฟฟินดอร์ปรบมือ " พอตเตอร์--อัลบัส" หมวกอุทานออกมา "ฮื้มมมมม พอตเตอร์ คนนี้มีความแสวงหา กล้าหาญ ฉันจะคัดเธอไป-- กริฟฟินดอร์" เฮ้......โต๊ะกริฟฟินดอร์โห่ร้อง อัลบัสไปนั่งที่เก้าอี้เรียบร้อย หมวกก็คัดสรรโรสกับ ฮิวโก้ ทั้งสองคนไปกริฟฟินดอร์ฺเขาก็เห็นเด็กผู้ชายผมบลอนดฺ์ใบหน้าเสี้ยมแหลมผมหวีเรียบแปล้ ชื่ิอ" มัลฟอย--สกอร์เปียส" ไปอยู่สลิธีริน เมื่อการคัดสรรจบศาสตราจารย์มักกอนนากัลไปนั่งที่และประกาศว่า "เริ่มงานเลี้ยง ณ บัดนี้" จานทองแวววาวก็ปรากฏอาหารขึ้น เมื่องานเลี้ยงจบลง เขาก็ขึ้นไปหอกริฟฟินดอร์โดยมีพรีเฟ็คนำไป เมื่อถึงรูปภาพสุภาพสตรีอ้วนพูดว่า "รหัสผ่าน" พรีเฟ็คจึงตอบไปว่า " มัฟฟินสตอร์เบอรี่"เมื่อเข้าไปห้องนั่งเล่นรวมเขาก็ขึ้นหอนอนชาย เปลี่ยนเสื้อผ้า และเข้าสู่ห้วงนิทรา....
ฝีมือเราเหรอเนี่ยยยย...
เม้นกันเยอะๆนะ
พิมพ์
