เนื่องจากหัวข้อนั้นเลย7วันแล้ว
เลยมาตั้งหัวข้อใหม่ สำหรับผู้ที่อยากจะอ่าน
ความเดิมตอนที่แล้ว
บทที่1
เมื่อการต่อสู้กับโวลเดอร์มอร์จบลง ณ.บ้านโพรงกระต่าย
"แฮร์รี่ ตื่นได้แล้ว" เสียงคุ้นๆดังขึ้น
"จินนี่เองหรอ" แฮร์รี่ตอบ ยังงัวเงียอยู่
"แม่ทำกับข้าวเสร็จแล้วนะ เลยให้ฉันมาปลุกเธอ" จินนี่พูด
"รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ล่ะ"แฮร์รี่ถาม
"อ๋อพี่กับเฮอร์ไมโอนี่ยังหลับอยู่ในห้องเลย ฉันกำลังจะไปปลุกเนี่ย" จินนี่ตอบ
"อ้อ! เกือบลืมไปเลย เฮ็ดวิกพึ่งนำจดหมายให้พี่น่ะ " จินนี่ส่งซองจดหมายให้
"เฮ้ จาก ศ.มักกอลนากัล นี่นา"เมื่อแฮร์รี่เปิดอ่านก็พอเนื้อความในจดหมายว่า
ถึงคุณพอตเตอร์
ฉัน มิเนอร์ว่า มักกอลนากัล อาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์ มีความประสงค์
จะให้คุณไปสอนวิชา ป้องกันตัวจากศาสตร์มืด เนื่องจาก ไม่มีผู้ใดมาสมัครสอน
และคุณเป็นคนเดียวที่มีความชำนาญในด้านนี้ จึงขอความร่วมมือด้วย
หวังว่าจะตอบกลับมา ก่อน1 กันยายนที่จะถึงนี้
ด้วยความเคารพ
มิเนอร์ว่า มักกอลนากัล
(อาจารย์ใหญ่)
"แฮร์รี่ ในจดหมายว่าไงหรอ" จินนี่ถามขึ้น
"อ๋อ ศ.มักกอลนากัล อยากให้ฉันไปสอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด" แฮร์รี่ตอบ
"ฉันเรียนปีสุดท้ายพอดี เหลืออีก3วันก็เปิดเทอมแล้วนะ เธอจะไปสอนหรือเปล่า" จินนี่ถาม
"ไปสิ"
"แฮร์รี่ ฉันไปปลุกพี่และเฮอร์ไมโอนี่ก่อนนะ" จินนี่พูดขึ้นแล้วออกไป
"ช่างเป็นเด็กน่ารักอะไรอย่างนี้" แฮร์รี่พึมพำ พร้อมกับรอยยิ้ม
แล้วแฮร์รี่ก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว ก็ลงไปที่โต๊ะอาหารทันที
แล้วเห็นรอนกับเฮอร์ไมโอนี่เดินลงมา
"อรุณสวัสรอน เฮอร์ไมโอนี่"
"อรุณสวัส แฮร์รี่" รอนและเฮอร์ไมโอนี่ตอบกลับ
"อรุณสวัส" มอลลี่ทักทุกๆคน
"ได้เวลาทานอาหารแล้วนะ"
เมื่อทานอาหารเสร็จแล้วแฮร์รี่ ก็ขึ้นไปบนห้อง
เพื่อตอบจดหมายกลับไป หา ศ.มักกอลนากัล
ถึง อาจารย์ใหญ่
ผมยินดีรับตำแหน่งครับ
ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
แฮร์รี่
แล้วก็ผูกขาเฮ็ดวิก ให้เอาไปส่ง แฮร์รี่มองดูเฮ็ดวิก บินลับขอบฟ้าไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"แฮร์รี่ ฉันขอเข้าไปนะ" เสียงจินนี่พูดขึ้น
"เข้ามาสิ" แฮร์รี่ตอบ
ประตูเปิดออก
"มีอะไรหรอ จินนี่" แฮร์รี่ถามขึ้น
"แม่ให้ฉันมาบอกว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้าหน่อย เพราะจะไปหาจอร์จที่ เกมส์กลวิเศษวิสลีย์"
"อ้อแล้วก็จะไปเยี่ยมหลุมศพเฟร็ดและคนอื่นๆน่ะ" เสียงของจิ่นนี่สั่นเครือเล็กน้อย
บทที่2
แฮร์รี่ก็ตกใจที่เห็นว่าจินนี่ร้องไห้ จึงโอบกอดจินนี่แล้วปลอบว่า
"จินนี่ เฟร็ดน่ะ เขายอมสละชีพเพื่อพวกเราทุกคนนะ เธอควรภูมิในในตัวของพี่เธอสิ"
"แต่ว่า ฉันขอโทษด้วย ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ครอบครัวเธอต้องเดือดร้อน" แฮร์รี่พูดแล้วเช็ดน้ำตาให้จินนี่
"แฮร์รี่ นี่ไม่ใช่ความผิดเธอเลย เธอไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกนะ" จินนี่พูดขึ้นและผละจากอ้อมกอดของแฮร์รี่ แล้วจึงออกจากห้องไป
แฮร์รี่มองตามเธอไป ในใจคิดอยากจะให้จินนี่อยู่กับเขานานๆ
1วันผ่านไป
มีนกฮูกตัวหนึ่ง มาส่งหนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ต แฮร์รี่คลี่อ่านดู เห็นพาดข่าวใหญ่ว่า
ผู้เสพความตายทั้งหมดแหกคุก อัซคาบัน
ข่าวนี้ทำให้แฮร์รี่เป็นกังวลอยู่บ้าง
ทุกๆคนก็เตรียมไปตรอกไดแอกอน เพื่อรับจอร์จไปที่หลุมศพ
เมื่อพบจอร์จแล้ว แฮร์รี่สังเกตว่า จอร์จเปลี่ยนไปเยอะทีเดียว
ไม่ร่าเริงเหมือนแต่ก่อน ดูเศร้าๆ เงียบๆ
เมื่อถึงหลุมศพแล้ว ก็มีรูปภาพของผู้เสียชีวิตในสงครามฮอกวอตส์
มีภาพและร่างอยู่ในโลงศพ ของ เฟร็ด มูดดี้ คอลิน สเนป ดัมเบิลดอร์ ลูปิน ท็องส์ ด๊อบบี้
แต่มีแค่ภาพของ ซีเรียส และ...... พ่อแม่ของแฮร์รี่ที่ไม่มีร่าง
แฮร์รี่รู้สึกเศร้าใจมากๆ ที่ไม่มีร่างของ พ่อ แม่ และ พ่อทูนหัวของเขา
แต่ ศ.มักกอลนากัล ได้เสกร่างจำลองของ3คนนั้นให้ แฮร์รี่จึงรู้สึกดีขึ้น
มีผู้มาร่วมงานศพกลุ่มหนึ่ง มี ศ.มักกอลนากัล คิงส์ลีย์ มือปราบมารส่วนหนึ่ง ครอบครัวขอผู้ที่เสียชีวิต และครอบครัววิสลีย์ แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่
"พอตเตอร์ ภาคเรียจะเริ่มใน 1กันยายนนะ อย่าลืมล่ะ" มักกอลนากัลพูดขึ้นให้แฮร์รี่ได้ยินคนเดียว
"ครับ ศ.มักกอลนากัล " แฮร์รี่รับคำ
เมื่อกำลังไว้อาลัยผู้เสียชีวิตอยู่นั้นก็มีเสียงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น
"สตูเปฟาย!!" หลายเสียงนั้นตะโกน
คนในงานอลหม่านไปหมด ทุกคนเข้าไปหลบในที่ปลอดภัย
แล้วมีเสียหัวเราะดังขึ้น แฮร์รี่จำเสียงนั้นได้
"เบลาทริก แก" แฮร์รี่ตะโกน
"แกทำให้เราสูญเสียบุคคลที่สำคัญของเราไปนะ พอตเตอร์"เสียงอีกเสียงดังขึ้น
"แก โดโลฮอฟ" แฮร์รี่คำราม
มีเสียงครางด้วยความโมโหของผู้เสพความตายอีกหลายคน
"พวกเรา ลุยเลย" คิงส์ลีย์ ตะโกนพร้อมกับ เบลาทริก
จากนั้น
ผู้เสพความตายประทะมือปราบมาร
คิงส์ลีย สู้กับโดโลฮอฟ
ศ.มักกอลนากัล สู้กับ ลูเซียส
แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และจินนี่ รุม เบลาทริก
"สตูเปฟาย" คิงส์ลีย์กระดกไม้กายสิทธิ์
โดโลฮอฟ ถูก คิงส์ลีย์ สะกดนิ่ง
ศ.มักกอลนากัลสามารถเอาชนะลูเซีสได้
คาคารอฟ เข้ามาสู้กับ ศ.มักกอลนากัล
แต่ก็ถูกสะกดนิ่งฟาดเข้าให้
แล้วมีผู้เสพความตายหลายคนมาปะทะกับ ศ.มักกอลนากัล
แต่ผู้เสพความตายเหล่านั้น ไม่ใช่คู่มือของ ศ.มักกอลนากัล
ผู้เสพความตายจึงถูกสะกดนิ่งในไม่ช้า
รอนและเฮอร์ไมโอนี่ถูกคำแช่งของเบลาทริก ฟาดเข้าไปจนสลบ
"พี่" จินนี่ร้องเสียงหลง
"แก" "เซกตัมเซมปร้า" แฮร์รี่ร่ายคาถาไป แต่เบลาทริกปัดได้
"เอกซ์เพลลิอาร์มัส" จินนี่ร่ายไป เบลาทริกปัดได้อีกครั้ง
"แกมีฤทธิ์แค่นี้เองหรอ พอตเตอร์ วิสลีย์" เบลาทริกยิ้มเยาะ "ชักไม่อยากเชื่อเลยว่าแกจะล้มจอมมารได้นะ พอตเตอร์"
"ครูซิโอ" เบลาทริกร่ายคำสาบไปที่จินนี่
"อย่านะ!!" แฮร์รี่ร้อง
จินนี่กรีดร้อง และสลบไปเหมือนกัน
"จินนี่!!!" แฮร์รี่ร้องสุดเสียง
"สตูเปฟาย รีดัคโต เอกซ์เพลลิอาร์มัส คอลโลพอร์ตัส เซกตัมเซมปร้า" แฮร์รี่ร่ายคาถาไม่ยั้ง แต่เบลาทริกปัดได้หมด
เบลาทริกหัวเราะดังมากๆ
แฮร์รี่ใช้โอกาศนี้โจมตี
"เพ็ตตริฟิคัส โททาลัส" ร่างของเบลาทริกแน่นิ่งล้มลงไป
เมื่อผู้เสพความตายถูกปราบหมด
แฮร์รี่เล็งไม้กายสิทธิ์ไปที่เบลาทริก
"พอตเตอร์ จะทำอะไรหรอ" ศ.มักกอลนากัลถาม
แฮร์รี่ไม่ตอบ
"แค้นนี้สำหรับที่แกป่วนงานศพ 'ครูซิโอ' "แฮร์รี่เสกใส่
เบลาทริกหายจากคาถา มัดตราสังข์ แล้วกรีดร้อง
ทุกคนตะลึง ที่ แฮร์รี่ใช้คำสาปกรีดแทง
"ส่วนแค้นนี้ สำหรับซีเรียส 'อะวาดาเคดาฟ-รา!!' " แฮร์รี่ร่ายคาถาไป ลำแสงสีเขียวตรงไปหาเบลาทริก แล้ว เธอก็แน่นิ่งไปเลย
ทุกคนตะลึงกันหมด[อีกครั้ง]
ลูเซียสฟื้นสติก่อน แล้วพาผู้เสพความตาย หายตัวหนีไป
ทุกคนตกใจมากๆ ที่ ผู้เสพความตาย หนีไปได้อีกครั้ง
"พอตเตอร์ ฉันไม่โทษเธอเรื่องใช้คำสาบโทษผิดสถานเดียว เพราะเขาก็สมควรอยู่แล้ว" คิงส์ลีย์บอก
แล้วคนในงาน พร้อมกับ คิงส์ลีย์ ก็ค่อยๆทยอยกันกลับ
แฮร์รี่ และ ครอบครัววิสลีย์ ตรงเข้าไปหาร่างของ จินนี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่
ศ.มักกอลนากัลเสกเปลแล้วยกร่างของทั้ง3คนขึ้นบนเปล
"พวกเขาจะเป็นอะไรรึเปล่าครับ ศ." แฮร์รี่รีบถาม
"คงต้องรอให้พวกเขาฟื้นเองนะ แต่ไม่น่าจะเป็นอะไรมากหรอก" ศ.มักกอลนากัลตอบ พร้อมกับเสียงหอบหายใจ เพราะพึ่งต่อสู้กับผู้เสพความตายอย่างดุเดือด
แฮร์รี่ก็ร่ายคาถาใส่หลุมศพให้มีดอกไม้ประดับ จอร์จเข้าไปดูศพของพี่ชายตัวเอง
"พี่เฟร็ด หลับให้สบายเถอะนะ ฉันรับรองว่าเกมส์กลวิเศษวิสลีย์จะต้องเปิดต่อ" จอร์จพูดทั้งน้ำตา
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไป โดยมี มอลลี่ พาร่างของทั้ง3ไป
แฮร์รี่ได้แต่ภาวนาว่า จินนี่จะไม่เป็นอะไร ถ้าเธอเป็นอะไรไปเขาคงอยู่ไม่ได้
บทที่3
3ชั่วโมงต่อมา
"ผมขอไปดูอาการของจินนี่หน่อยนะครับ" แฮร์รี่ขอนางวิสลีย์
"ได้สิ ถ้าจินนี่ฟื้นแล้วก็รีบพาลงมานะ" นางวิสลีย์พูด
เมื่อแฮร์รี่ขึ้นไปที่ห้องของจินนี่ จินนี่ก็ฟื้นขึ้นมาพอดี แฮร์รี่ก็รีบเข้ากอดจินนี่ด้วยความเป็นห่วง
"จินนี่ เธอเป็นยังไงบ้าง" แฮร์รี่ถาม
"ก็ รู้สึกมึนแล้วปวดอยู่น่ะ" จินนี่หน้าแดงเพราะแฮร์รี่กอดเธอไว้แน่น
แล้วแฮร์รี่ก็คลายอ้อมกอด แล้วพาจินนี่ลงไปข้างล่าง
"จินนี่!! ลูกฟื้นแล้วหรอ " มอลลี่เข้าไปกอดลูกคนสุดท้องด้วยความดีใจ
"ค่ะ หนูพึ่งฟื้นค่ะ แม่" จินนี่ตอบ
มาต่อแล้ว หายไปซะนาน ^^
บทที่4
รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ก็ลงมาเช่นกัน
"เธอ2คนไม่เป็นอะไรใช่มั้ย" มอลลี่ถามด้วยความห่วง
"ไม่เป็นอะไรครับ/ค่ะ" รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ตอบพร้อมกัน
"ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ คุณนายวิสลีย์" เฮอร์ไมโอนี่บอกไป
"แล้ว มิเนอร์ว่า คุยอะไรกับเธอในงานศพหรอ" มอลลีหันไปถามแฮร์รี่
แล้วแฮร์รี่ก็ยื่นจดหมายของศ.มักกอลนากัลให้ทุกๆคนไปอ่าน
"ว้าว ดีใจด้วยนะแฮร์รี่" มอลลี่ยิ้มให้
"ขอบคุณครับ" แฮร์รี่ยิ้มตอบ
บทที่5
"ยินดีด้วยนะแฮร์รี่" รอนและเฮอร์ไมโอนี่ บอกกับแฮร์รี่
"เอาล่ะวันนี้ จะมีเลี้ยงฉลองให้แฮร์รี่ละกัน" นางวิสลีย์ยิ้ม
แล้วงานเลี้ยงก็ดำเนินไปอย่างสนุกสนาน
จนกระทั่งเวลาผ่านไป จนถึงดึกๆ
ก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน
เหลือแต่แฮร์รี่กับจินนี่
หัวใจของแฮร์รี่เริ่มเต้นโครมครามโดยไม่รู้สาเหตุ
"แฮร์รี่ ฉันว่าเราไปนอนดีกว่า ดึกมากแล้ว" จินนี่พูดขึ้น
"เอ่อ คือว่า..." แฮร์รี่กำลังจะพูดขึ้น
ในหัวสมองของแฮร์รี่ เรียกร้องว่าสารภาพรักกับจินนี่ซะ
"แฮร์รี่ มีอะไรหรอ" จินนี่ถามขึ้น
"คือว่าจินนี่ ฉัน
รักเธอ" แฮร์รี่พูดอย่างเร็ว
"แฮร์รี่ ฉันก็...รักเธอเหมือนกัน" จินนี่พูดอย่างเคอะเขิน
แฮร์รี่ดึงตัวจินนี่มากอด จินนี่หน้าแดง
แล้ว แฮร์รี่ก็ก้มหน้าลงจูบกับจินนี่ และจินนี่ก็จูบตอบ
ในแสงจันทร์ คืนนั้น จะมีแค่เขาสองคน จูบกัน
จบครับ
พิมพ์
