ทุกคนตอนที่เป็นวัยรุ่นก็มักจะเป็นแบบนี้นี่แหละ (เจ้ก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น)
ขอบิ้วอารมณ์นอดนึงก่อนนะ....
เห็นพ่อแม่และคนในครอบครัวไม่มีความสำคัญเท่ากับเพื่อนหรือแฟน
และมักจะสายเกินไปสำหรับการที่จะหันมามองครอบครัวของเราเสมอ
สายเกินไปจนกระทั่งไม่ได้แสดงความรู้สึกนั้นๆออกมา
แม้เราจะสุข ทุกข์ เศร้า หรืออะไรก็ตาม
คนๆนั้นก็ไม่เคยหนีเราไปไหน นั่นคือพ่อแม่และครอบครัวของเราเองที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน (ซึ้งสุดๆ)
หนูป้อนเจ้ขอขโมยซีนนะ
พิมพ์
