02/03/09 ~คนอยู่วัด~(หนังสือดี ๆ ที่ทุกคนต้องอ่าน)

[love_Ron]

ประเภท : นวนิยายไทย* คนอยู่วัด

ISBN 9748580288

เขียนโดย ไม่ตรี ลิมปิชาติ

พิมพ์ที่ บ้านไมตรี

พิมพ์ปี 2543

128 หน้า น้ำหนัก 180 กรัม

ราคาเดิม 72 บาท พิเศษ 68 บาท  [สินค้าขาดตลาด ไม่มีจำหน่าย]

แนะนำ

ครั้งหนึ่งผมเคยเป็นเด็กวัด ในวัดมีนิยาย ตัวละคร

คือพระและเด็กวัด ไอ้นึกจอมกะล่อน สมเกียรติผู้

ผิดปกติ สนั่นจิตรกรมือรางวัล ไอ้ล้านผู้มีแผน

คุณยอดยิ่งจอมขยัน และใครต่อใครอีกหลายคน

เพื่อนเก่าของผมเหล่านี้ ครั้งหนึ่งเคยอดๆ อยากๆ

อยู่ในวัด แต่ปัจจุบัน มีตำแหน่งการงานดีฐานะร่ำรวย

และก็มีบ้างเหมือนกันที่ติดคุก ผมได้เอาชีวิตของคน

อยู่วัดมาเขียนเป็นเรื่องสั้น ถ่ายทอดความเป็นไปของ

พวกเขาเท่าที่จะทำได้

เรื่องย่อ

"คนอยู่วัด" เป็นหนังสือที่ประพันธ์โดย นายไมตรี ลิมปิชาติ นายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ซึ่งได้รับการคัดเลือกจากกรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ ให้

บรรจุเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

ด้วยคุณค่าของวรรณกรรมที่ประเมินค่ามิได้ สำนักพิมพ์คนรู้ใจ จึงได้ร่วมเผยแพร่วรรณกรรมเล่มนี้ โดยได้ตีพิมพ์เป็นครั้งที่ ๓๐ รวมยอดจำนวนพิมพ์สูงถึง ๖ แสนเล่ม

นอกจากนี้แล้ว ยังมีหนังสือเชิงสารคดีเรื่อง "คนในผ้าเหลือง" ที่มีเนื้อหาเล่าถึงช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตที่ได้มีโอกาสบวชเรียนศึกษาธรรม

นายไมตรี บอกว่า หนังสือ "คนอยู่วัด" ได้นำเนื้อหาสมัยอยู่วัดของบรรดาเพื่อนเด็กวัดมาเล่าสู่กันฟัง สะท้อนให้เห็นชีวิตจริงของการเป็นเด็กวัดของหลากหลายชีวิต

ให้แง่คิดคติสอนใจในการดำเนินชีวิตให้คนที่ได้อ่าน โดยเริ่มเขียนไปลงนิตยสาร "ชาวกรุง" (ของ นสพ.สยามรัฐ) เป็นหนังสือที่คนไทยรู้จักกันดี

หลังจากตีพิมพ์ได้ ๑๕ เรื่อง ก็ได้นำมารวมเล่มเป็นครั้งแรกเมื่อปี ๒๕๑๙ โดย สำนักพิมพ์หนอน ชื่อหนังสือว่า "คนอยู่วัด"

ตลอดระยะเวลา ๓ ปี ที่เดินทางมาจาก จ.นครศรีธรรมราช เข้ามาเป็นเด็กวัดบุปผาราม ธนบุรี สิ่งที่ได้คือชีวิต สอนให้เรารู้ว่า ความลำบาก สอนให้คนได้ดี เนื่องจาก

เราเข้ามาอยู่วัด ได้พบเห็นเพื่อนๆ บางคนเรียนอยู่ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ขณะที่เราเองเรียนอยู่ที่เทคนิคกรุงเทพ

ทุกคนล้วนแล้วอยู่กันอย่างลำบาก บางคนมีพี่น้องเรี่ยไรเงินส่งมาให้เพื่อนเรียน ตรงนี้เราเห็นเพื่อนๆ กว่าจะได้ดีนั้นช่างแสนลำบากจริงๆ

"ธรรมะหล่อหลอมทำให้ชีวิตเด็กวัดได้ดี" นี่เป็นคำยืนยันของนายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ทั้งนี้เขาเล่าถึงกิจวัตรอย่างหนึ่งของ เด็กวัด ให้ฟังว่า

วัดจะให้หลวงพี่เรียกไปอบรมธรรมะทุกวันอาทิตย์ หากใครไม่เข้าอบรม ก็จะให้ไปล้างห้องน้ำ

หลักธรรมที่ได้จากการอบรมธรรมะ คือ สติ เมตตา เพราะหลวงพี่จะสอนตลอดว่า เวลาโกรธกันก็อย่าโกรธ ให้แผ่เมตตา คนเราไม่เหมือนกัน

นอกจากนี้ท่านยังได้สอนให้นั่งกรรมฐาน แผ่ส่วนกุศลเมตตา ทำให้เราได้สิ่งดีๆ กลับมาใช้ในชีวิตประจำวัน คนเราดำเนินชีวิตให้ได้ดีก็มาจากสติที่สอนให้เรารู้ตัว

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเด็กวัดจะได้รับการปลูกฝังเรื่องธรรมะจากพระเหมือนๆ กัน ก็ใช่ว่าเด็กวัดทุกคนจะประสบผลสำเร็จในชีวิตเหมือนกันทุกคน

บางคนมาอยู่วัดก็ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่กลับไปชกมวย ขณะที่บางคนมาอยู่วัดก็ไม่ได้ทำอะไร แต่เพื่อนๆ รุ่นเดียวกันต่างเติบโตเจริญรุ่งเรืองในชีวิต บางคนร่ำรวย

เป็นถึงมหาเศรษฐีร้อยๆ ล้าน บางคนก็เป็นเจ้าของโรงพิมพ์

ส่วนของเขาเอง ไม่ได้ร่ำรวย แต่กลับมีชื่อเสียงมากกว่า แต่สิ่งที่เด็กวัดมีเหนือกว่าคนทั่วไป ที่ไม่ได้อยู่วัด คือ ธรรมมะ


"ความลำบากทำให้สอนคน หิวก็สอนคน คนอิ่ม คนสบายก็คงไม่ค่อยได้สอนคน คนเหล่านี้มักจะลืมตัว แต่เพื่อนๆ ที่ลำบากจะเห็นได้ชัดว่า ชีวิตหลังจากนั้น พวกเขา

ต่างสบายมีเงินมีทอง มีชีวิตที่ดีขึ้นกันหมดเลย ความลำบากนั้นได้สอนให้เราเป็นนักต่อสู้ ทำให้เราได้กำหนดอนาคตของตัวเองได้ว่า เราจะต้องปีนป่ายอย่างไร ที่

จะให้รอดพ้นความลำบาก เพราะบางคนพ่อแม่ทิ้งมาก็มี" นี่เป็นสัจธรรมชีวิต และเป็นคติธรรมที่นายไมตรีได้รับจากการเป็นเด็กวัด

เมื่อถามถึงเรื่อง "พระเครื่อง" นายกสมาคมนักเขียน บอกว่า หลังจากได้อ่านหนังสือธรรมะของ ท่านพุทธทาส แล้วก็ทำให้ไม่แขวนพระเครื่อง การแขวนพระเป็น

ความเชื่อของแต่ละคน ยิ่งได้อ่านหนังสือท่านพุทธทาสมาตั้งแต่เรียนอยู่ที่ จ.นครศรีธรรมราช ทำให้รู้ว่าพระเครื่องจริงๆ ไม่ต้องแขวนก็ได้ เพราะพระอยู่ที่ใจ แต่ใคร

ให้พระเครื่องมาเราก็รับ เอาวางไว้บนพาน ในห้องทำงาน ใครชอบสะสมพระเครื่องมาขอ ก็จะให้ไปหยิบเอา

ตรงนี้ก็สอนได้อีก คือคนที่ให้ไปหยิบพระเอาเอง หากหยิบไปหลายๆ องค์ ก็แสดงว่า เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก บางคนที่ไม่ใช่นักสะสมพระ ก็จะหยิบแค่องค์เดียว


โดยส่วนตัว แม้จะเป็นคนไม่แขวนพระ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธในเรื่องของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา ก็ขอพรพระอยู่เป็นประจำ

อย่างไรก็ตาม เมื่อปี ๒๕๑๗ ไมตรี ลิมปิชาติ ได้บวชแสวงหาพระธรรม ๑ พรรษา อยู่ที่วัดพระธาตุดอยกองมู อ.เมือง จ.แม่ฮ่องสอน อย่างเงียบสงบ เวลาบิณฑบาต

จะต้องเดินลงจากวัดซึ่งอยู่บนยอดเขาไปยังหมู่บ้านตั้งแต่ตีห้า โดยใช้เวลาเดินไปและกลับวัดไม่ต่ำกว่า ๒ ชั่วโมง

วัดนี้มีพระอยู่เพียง ๔ รูป รอบๆ เป็นป่าเต็งรัง กลางวันเงียบ กลางคืนทั้งเงียบและวังเวง บางวันขณะนั่งอยู่ที่ศาลาหน้าวัดมองดูเทือกเขา แม้ไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตาก็

จะไหลออกมาเอง เพราะคิดถึงลูก คิดถึงบ้านที่จากมา

"ก่อนสึก ได้รับความรู้จากพระอาจารย์ไม่น้อย อย่าจริงจังกับชีวิตมากนัก คนที่จริงจังกับชีวิตเกินไป มักจะเห็นว่าโลกนี้โหดร้าย ไม่มีความสุข ทุกอย่างขอให้คิดว่า

เป็นกฎของธรรมชาติ มีทุกข์มีสุขเป็นเรื่องของคน เกิดเป็นคนก็หนีไม่พ้น คนที่รู้จักทำใจให้เป็นสุข คนนั้นคือคนฉลาด" นายไมตรี กล่าวทิ้งท้าย "ความลำบากทำให้

สอนคน หิวก็สอนคน คนอิ่ม คนสบายก็คงไม่ค่อยได้สอนคน คนเหล่านี้มักจะลืมตัว"



 เป็นหนังสือสมัยมัธยมศึกษาตอนต้นค่ะ ประมาณ ม.๑

อาจารย์ภาษาไทยเคยให้อ่านเป็นหนังสือนอกเวลา

เรื่องนี้สนุกมากค่ะ สนุกกว่าล่าปลาวาฬ หรือทุกเรื่องที่ว่าสนุก

เป็นนิยายไทยสะท้อนชีวิตจริงค่ะ

เล่มจริงๆบางค่ะ อ่านไม่นานก็จบ ยิ่งสนุกยิ่งจบเร็ว

Cd.Jatukam.com

[mymun_vinsent]

อ่านเรื่องย่อแล้วก็อยากอ่านเต็มๆ นะคะ
แต่เห็นบอกว่าหนังสือตอนนี้ขาดตลาด ไว้อีกสักพักจะลองไปหาดูตามร้านหนังสือค่ะ


ขอบคุณค่ะ

[~风风~]

เป็นหนังสือที่น่าอ่านจริงๆด้วย เเฝงไปด้วยธรรมะ สอนมนุษย์
ราคาก็ถูกด้วย เเต่ดันไม่มีขายเสียนี่ ... เสียดายจังเลยค่ะ

ยังไงก็ขอขอบคุณที่เเนะนำน่ะค่ะ^^

[~NeroTheCherodingerCats~]

ผมแค่เห็นชื่อผู้แต่งก็อยากอ่านแล้วครับ ^^"

อืม..ไว้จะลองดูแถวบ้านว่ามีหรือเปล่า 55+ เผื่อหลงๆ คึๆๆ

[แฮร์รี่ พอตเตอร์]

ผมก็เคยอ่านเหมือนกันนะครับ คนอยู่วัดเนี่ย แต่หน้าปกมันไม่เหมือนกันอะครับ
 ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องเดียวกันหรอเปล่า แต่ที่เคยอ่านมีตอนรองเท้าหายหรืออะไร
เนี่ยนะครับ มันเป็นเล่มเดียวกันหรือเปล่าครับ แต่ก็ขอบคุณที่นำเรื่องย่อมาให้อ่านนะครับ
ผมว่าเป็นหนังสือที่ดีเลยครับ

[NPK]

น่าอ่านๆ

คงจะมีหลักดีๆในการดำเนินชีวิตเยอะ

[love_Ron]

ผมก็เคยอ่านเหมือนกันนะครับ คนอยู่วัดเนี่ย แต่หน้าปกมันไม่เหมือนกันอะครับ
 ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องเดียวกันหรอเปล่า แต่ที่เคยอ่านมีตอนรองเท้าหายหรืออะไร
เนี่ยนะครับ มันเป็นเล่มเดียวกันหรือเปล่าครับ แต่ก็ขอบคุณที่นำเรื่องย่อมาให้อ่านนะครับ
ผมว่าเป็นหนังสือที่ดีเลยครับ

เล่มเดียวกันค่ะ เพราะเรื่องคนอยู่วัดมีผู้แต่งเพียงท่านเดียวน่ะค่ะ

หน้าปกก็จะคละๆกันไปแล้วแต่สำนักพิมพ์ :"D

[pinkky_love]

 8)สินค้าขาดตลาด  ต้องหามาอ่านซะแล้ว 

[*~iQ-sunG~]

เรื่องนี้เคยเปิดผ่าน ๆ ครับ ตอนไปซื่อหนังสือที่ซีเอ็ดฯ

ผมว่าก็หน้าสนใจนะครับ แต่ไม่ได้ซื่อมา..

ขอบคุณนะครับที่แนะนำ..

[nuddss]

อืม หนังสือพวกนี้มักจะทืให้เราเข้าใจชีวิต

และมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น

เช่นเรื่อง อยู่กับก๋ง (เป็นหนังสือนิยายเล่มแรกที่เราอ่านตอนเป็นเด็กๆตัวเล็กๆอยู่เลย)

"อยู่กับก๋งทำให้เรากลายเป็นหนอนหนังสือมาจนถึงทุกวันนี้"

เรื่องนี้ดีมากๆจิงๆค่ะ เป็นหนังสือเก่าแต่ถ้าอ่านแล้วคุณจะต้องประทับใจแน่นอน

ความสุขของกะทิก็สนุกดี แต่ชอบอยู่กับก๋งมากกว่า

[parn_hp]

ขอบคุณค่ะที่นำมาฝาก   

[Animater]

น่าสนใจดี
ไว้จะลองหามาอ่านนะ

[p@kka]

เรื่องนี้ก็ได้อ่านแล้ว เพราะมันเป็นหนังสือนอกเวลาที่ต้องอ่านสอบเก็บคะแนน ก็เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเพลินดี ได้คะแนนเยอะที่สุดแล้วในบรรดาหนังสืออ่านนอกเวลา