ไม่เคยเลยสักครั้งค่ะ
เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เรียนไม่เก่งมากขนาดที่จะมีคนมาลอก
ทั้งๆ ที่ตัวเองก็เป็นต้นฉบับในบางวิชาเหมือนกัน แถมโยนโพยให้ลอกด้วยซ้ำไป
คือ รำคาญ ไม่ต้องถาม ... ทำเสร็จเดี๋ยวส่งให้ลอก
และในทางกลับกันก็ไม่คิดว่าคนอื่นจะเรียนเก่งมากขนาดที่เราต้องไปลอก
แต่จริงๆ แล้วเขาก็เรียนเก่งมากจริงๆ เป็นท็อปของชั้นปี
โดยส่วนตัวเรามองว่าเป็นเรื่องนานาจิตตังอ่ะค่ะ
เราจะท็อป, รองท็อป, ไม่ท็อป, สอบตก ... มันก็เรื่องของเรา
ในทางกลับกันใครจะท็อป, รองท็อป, ไม่ท็อป ... มันก็เป็นเรื่องของเขา
แต่ถ้าเขาตกในวิชาที่เราถนัดและต้องการให้เราช่วยในบางจุดที่เขาไม่เข้าใจ เราก็จะบอกว่าข้อสอบออกประมาณไหน ?
สำหรับเราๆ ว่าวิชาประวัติศาสตร์, สังคม, ศาสนา หรืออะไรที่เป็นแนวนี้มันง่ายสำหรับเรา
เพราะความชอบก็เลยสนใจมากกว่าวิชาอื่นเป็นพิเศษ
ในทางกลับกัน เราไม่ชอบวิชาคณิตศาสตร์, และวิทยาศาสตร์บางรายวิชา
คะแนนก็ลุ่มๆ ดอนๆ บางปีต้องสอบซ่อมก็มี ... แต่ก็ไม่ได้มีใครช่วยเหลืออะไรเรามากนัก
เพราะคนที่สอบผ่านโดยส่วนมากก็จะบอกว่า "ทำไมไม่อ่าน ไม่ตั้งเรียน"
ก็นั่งขำๆ ว่าพวกนี้ก็เทพดีน่ะ นอกจากจะเรียนเก่งแล้วยังแสนรู้ซ่ะด้วย
เรามักจะได้ยินอาจารย์บอกว่า
"พวกคุณคะแนนเท่ากัน ถูกข้อเดียวกัน .. ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่เมื่อไหรที่คุณตกด้วยคะแนนเท่ากัน ผิดเท่ากัน ผิดเหมือนกัน ผิดข้อเดียวกัน ... นั่นซิแปลก"
ดังนั้น!! เรื่องการส่งการบ้าน, รายงานไม่ครบเป็นเพียงเพราะเขาขาดความรับผิดชอบ
ซึ่งมันไม่สามารถเอามาเป็นปัจจัยประกอบว่าเขาต้องเรียนไม่เก่ง, หรือต้องลอกข้อสอบ
สำหรับสิ่งที่อาจารย์ได้ทำลงไปมันอาจจะไม่ใช่เป็นเรื่องของการฟังเสียงคนส่วนใหญ่เท่านั้น
แต่มันน่าจะเป็นกุศโลบายในการอบรมสั่งสอนอย่างนึงมากกว่า
ความคิดเห็นเราอาจจะแตกต่างไปบ้าง ยังไงก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยน่ะค่ะ
เราเป็นพวกไม่เอาชีวิตจริงมาอิงกับคะแนนสอบ เราก็เลยเฉยๆ ในกรณีเรื่องคะแนนสอบ
รู้แค่ว่าเป็นเพื่อนเรียนมาด้วยกัน ก็น่าจะจบไปด้วยกัน .. จะเกเรเกตุงบ้างก็ตามภาษาเด็ก
แต่ข้อความที่ออกมาในแนว "ว่าคนไม่เก่งต้องลอกข้อสอบคนเก่ง" เราก็ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่นัก
เพราะบ่อยครั้งการเรียนเก่งมันมาจากการเข้าใจในเนื้อหานั้นๆ มากกว่าที่จะเป็นความสามารถพิเศษที่มีมาแต่กำเนิด
แน่นอนว่าจะต้องมีเด็กที่เกเรไม่ตั้งใจเรียนเป็นเรื่องธรรมดา
ซึ่งก็ใช่ว่าทั้งหมดจะเกิดขึ้นจาดตัวเด็กแต่เพียงอย่างเดี่ยวเท่านั้น
อาจารย์บางท่านเองก็สอนไม่รู้เรื่องได้เหมือนกัน
เด็กบางคนมันก็ใฝ่รู้ใฝ่เรียนอยู่หรอก แต่ทำความเข้าใจในเนื้อหาได้ช้า
หากนำข้อสงสัยไปสอบถามนอกรอบ ... อาจาร์ยบางท่านก็จะตำหนิในเชิงว่าไม่ตั้งเรียน
ไปถามคนเก่งกว่าบางคน ก็ดันเกรียนกลับมาซ่ะอย่างนั้นแหละ
เราเองก็โดนมาทั้ง 2 กรณี
บางครั้งเจออาจาร์ยออกข้อสอบเกรียนๆ ... เราก็ตอบในข้อที่เราทำได้
ข้อไหนที่ทำไม่ได้เราก็ว่างเอาไว้มันอย่างนั้นแหละ 5 5 5 +
บางครั้งทำได้หมด หากตอบตามที่อ่านมาคะแนนท็อปแน่ๆ
แต่ ~ ในความเป็นจริงไม่มีใครทำได้แบบนี้ทฤษฎีนี้หรอก
เลยตอบคำถามแบบตามใจฉัน โดยอิงจากประสบการณ์จริง ... แต่มันผิดในหลักข้อสอบ
จาก A+ ก็เลยลงมาเหลือแค่ C+
บางครั้งก็มีข้อสงสัย ใคร่รู้เพิ่มเติม คิดจะสอบถามคนที่เก่งกว่า
แต่ดันเจอคนเห็นแก่ตัว ขี้อิจฉา ... ไม่ยอมสอนให้เข้าใจ เพราะกลัวได้คะแนนสอบมากกว่าก็มี
ในใบที่แสดงเกรดรายวิชารวมทั้งหมด
เราก็เลยได้เกรด C มาด้วยความตั้งใจบ่อยๆ เหอๆ ๆ ๆ
ที่คอมเมนท์มาทั้งหมดเพียงต้องการชี้ให้เห็นว่าการเรียนได้คะแนนดี ที่มาจากความตั้งใจเป็นเรื่องดี และสมควรจะทำัในวัยนี้
แต่คะแนนสอบก็ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต และที่แน่ๆ มันไม่ใช่บรรทัดฐานในการเอามาวัดคุณค่าของใคร
พิมพ์
หัวข้อ: 08/08/2553 : เคยไหม? เวลาได้รู้คะแนนหลังการสอบ... (อ่าน 4952 ครั้ง)
