คือว่าไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิตมากซักเท่าไหล่อะครับ
ผมเป็นคนที่อยู่กับลุง และป้าครับ แต่ลุงกับป้าไม่ได้เลวร้าย
อะไรมากเหมือนกับ ลุง และป้า ของแฮ่รี่ หลอกครับ
คือตอนนี้ ผมก็อายู่ 17 แล้วครับ ทุกคนก็คงเข้าใจว่าโตแล้ว
คิดเองได้ ต้องการความเป็นส่วนตัว แต่โดยเฉพาะป้าของผม
เข้าจะคอยยุ่งวุ่นวายเรื่องของผมตลอด ไม่ว่าเรื่องใหญ่ หรือ เรื่องเล็ก
เลยหละครับ ทุกๆ วันที่ผมกลับจากโรงเรียน ผมจะมีเวลาทีมีความสุข
อยู่ประมาณไม่กี่ชั่วโมง ที่ผมจะได้ดูที่วีรายการโปรด และจะได้เล่นอินเตอร์เน็ต
แต่ถ้าพวกเขา กลับมา ถ้าผมเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ ผมก็จะรีบปิด บางทีปิดไม่ทัน
ถึงกับต้องดึงปลักไฟออกเลยหละครับ และชีวิตที่แสนสุขของผมก็จะหมดไป
ทุกอย่างที่เคยเงียบสงบก็จะถูกลบ และความวุ่นวายก็เข้ามา
บ้านทั่งหลังก็จะเริ่มมีแต่เสียงวุ่นวาย ถึงกับกลายเป็นตลาดไปในพิบตาเลยหละครับ
ป้าจะกลับมาพร้อมกับลูกชาย ตัวน้อยๆ อายู่ประมาณ 3 ขวบ ป้าเป็นคนที่ชอบ
เอ่ะอะโวยวาย ชอบตะคอก ถ้าลูกชายตัวน้อย ดื่อ ซุกซน ป้าก็จะด่า
อย่างดัง บ้าน 2-3 หลังแถวนี้ได้ยินหมดแหละครับ ซึงผมคิดว่ามันไม่จำ
ที่จะต้องพูดดัง หรือตะโกนขนาดนั้น เค้าเป็นคนที่ชอบทำเรื่องง่าย
ให้เป็นเรื่องยากอยู่เสมอ เช่นถ้าจะออกบ้านไปต่างจังหวัด เพียงแค่ลุงเอี่ยปากว่า
เราจะไปเที่ยวกัน ผมก็เห็นความตื่นเต้น ความพร้อม ของป้าในทันทีทันใด
ป้าก็จะใช้เวลาในการเก็บของพร้อมที่จะไปเที่ยว ประมาณ 3 วันได้มั่งครับ
และอีกอย่างที่ผมไม่ชอบเลยก็ ถ้าป้าได้ยินข่าว หรือ เรื่องอะไรมา
โอ๋ย......เมาส์ไม่หยุดครับ....อย่างโน้นนะ....อย่างนี่นะ แถมยังไปเที่ยว
บอกให้เพื่อนบ้านหลายๆ บ้านเค้าฟังอีก ผมรู้เลยครับว่าเขา...ลำคาน...
"ชีวิตผมหลังเลิกเรียน ก็กลับบ้าน รอเวลาพระอาทิตย์ ตกดิน แล้วพระอาทิตย์ขึ้น แล้วรีบไปโรงเรียนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แค่นี่แหละครับ"
แต่ตอนดึกๆ ผมก็จะแอบมาเล่นอินเตอร์เน็ตอย่างนี้ เป็นประจำครับ แต่ต้องรีบไปแล้ว เดี๋ยวป้าออกมาเข้าห้องน้ำ แล้วผมซวยเลย
ป.ล เป็นไงครับช่วยอ่าน แล้วคิดหน่อย ว่าเป็นชีวิตที่ดี ฤ ป่าว...แต่ผมว่าหน้าเบื่อสุดๆ เลยหละ...
พิมพ์
