[10/1/10]:: Continues LOVE รักต่อเนื่องช่วงเวลา โดย QUIZ.

[GoThiC]

บทนำ
กรี๊ดด  ดดด ก๊าซซซซพ่นไฟ
เสียงโวยวายในใจของสาวน้อยผู้บอบบางเมื่อพบว่าเธอต้องเจอกับกิจกรรมที่เยอะมากๆในเทอมนี้ที่ทั้งโหด  เถื่อน ดิบ <อันหลังนี่ไม่ใช่ล่ะ> - _-
มีการกลั่นแกล้งกันมากมายในเทอมนี้โดยกิจกรรมต่างๆที่จัดทำขึ้นผู้แต่งตั้งคือพวกเด็กห้องพิเศษซึ่งมักจะมีแต่คนมีระดับO-Oทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นลูกคุณหญิงคุณนาย อภิมหาเศรษฐีทั้งหลายมารวมกันที่นี่ทั้งหมดเลยก็ว่าได้ ซึ่งฉันนั้นไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้วถ้าเกิดหนึ่งอาทิตย์ก่อนปิดเทอมที่แล้วฉันดันไปมีเรื่องกับเด็กห้องพิเศษ!!
1
อดีต- -บรรยากาศ

โรงเรียนเซนต์ฟรันเนอร์
“เฮ้ยพริกไปอดอยากมาจากไหนเนี่ย”
อ้อนี่ชื่อฉันเองแหละ^^
ขอแนะนำตัวล่ะกัน>.<
ฉันชื่อ พริก
อายุ 18
 อยู่ห้อง C
ฉันเพิ่งย้ายเข้ามาตอนเกรด11เทอมที่สองตอนนี้ฉันอยู่เกรด12แล้ว เย้~~
“ปังปังแกไม่รู้อะไรก็อาจารย์เจ๊แกสั่งการบ้านเยอะมากก”
ปังปังเพื่อนสนิทคนเดียวของฉันเอง
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่แกกำลังกระซวกข้าวอยู่ล่ะ”= .=
“ก็มัวแต่การบ้านไม่มีเวลากินข้าว นอนดึก ตื่นสาย มาโรงเรียนไม่ทัน โดนสั่งการบ้านเพิ่ม และสุดท้าย หิวววว TT”
“อือๆ”
“ปังปังแกก็กินเถอะอย่าถามมาก - &not;_-”
 ว่าแล้วยัยปังปังก็มานั่งข้างๆๆฉัน—
ฮือฮาฮา~~
เสียงฮือฮาดังมาจากด้านหลัง เอ๊ะ! นั่นมันเด็กห้องพิเศษนี่นา พวกนั้นมาทำอะไรที่นี่ ? จริงๆแล้วพวกนี้ไม่ค่อยมากินข้าวที่นี่เท่าไหร่เนื่องจากมีโรงอาหารส่วนตัวO-Oอยู่แล้ว(- -)
เชอะพวกมีสิทธิพิเศษ
“เฮ้ยแกนั่นมันกลุ่มแก๊สเฉื่อยนี่หว่า”
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงมีชื่อว่าแก๊สเฉื่อย...เพราะฉันเป็นคนตั้งเอง ฮ่าๆๆ^^และที่สำคัญตั้งมาจากชื่ออีตาเรย์นั่นแหละก็หมอนั่นนั่นนะชื่อจริงว่าเรดอนนะสิ
“ฮีตเตอร์จอมเย็นชา
นีมสาวผู้เซ็กซี่
กอร์นจอมวางแผน
คริสผู้น่ารัก
ซีนสาวสวยประจำกลุ่ม
และสุดท้ายอีตา เรย์  หรือเรดอน หล่อ รวย เจ้าชู้  ”/</-/>
“ปังปังแกอย่าไปสนใจเลย”
“พริกแกจะไม่ให้สนได้ไงก็พวกนั้นกำลังเดินมาทางนี้อ่ะ”
“แกว่าไงนะ!!”
ฉันหันไปมองแล้วก็พบพวกนั้นกำลังเดินมามาทางนี้!
พอดีตาของฉันประสานเข้ากับนายหัวสีเทานั้น*-*
ทำไมถึงหล่อขนาดนี้น่ะ ตาคมเข้มสวย  จมุกโด่งเป็นสัน  ปากเรียวเล็ก สีขมพู ผิวขาวๆของเขาขัดกันยิ่งนัก
“นี่เธอสองคนเลิกจ้องพวกฉันได้แล้ว”- _-‘เรย์เบือนหน้าหนี
“ไม่ได้จ้องซักหน่อย”-^-
“ลุกออกจากโต๊ะนี้เดี๋ยวนี้”
“เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องลุก”
“ก็พวกฉันจะนั่ง”—
“ที่อื่นทำไมพวกนายไม่ไปนั่ง”/-/
“เรย์ไปโต๊ะอื่นเถอะนีมว่า”
“ไม่ไป!!”
เขาจะตะโกนทำไมเนี่ยบ้านเปิดโรงสีหรือไง—
“พริกเราไปเหอะ”
“แกไปยอมพวกนี้ทำไมปังปัง!”
“รีบๆลุกไปเหอะอย่ามาลีลาเรียกร้องความสนใจ”
อีตาบ้ามันจะมากไปแล้วนะ—ทนไม่ไหวแล้วเอาข้าวกับน้ำไปกิน
“เอ้ย!”
“เอ้ย !!คูณห้า ”
นั้นแหละทุกคนฉันสาดเข้าเต็มๆหน้าอีตาเรย์ ^^ฮ่าๆ สะใจ
“ปังปังแกจะยืนให้เขาแกแค้นหือไงวิ่ง++”
“นี่เธอเจอดีแน่!!ระวังตัวให้ดีล่ะกัน!”

2
ปัจจุบันที่โหดร้าย
Summer has come and passed
The innocent can never last
      ฤดูร้อนมาถึงและผ่านไป
ความไร้เดียงสายังไม่เคยหายไป
วันอาทิตย์
~~I want you to know with everything I won’t let’s go~~
“ฮัลโหล”
(นี่พริกแกไม่กลัวพวกนั้นเล่นงานแกหรอ)
“ฮะพวกแก๊สเฉื่อยอ่ะนะ”
(ช่ายๆ)
“แกจะกลัวทำไม”
(แกไม่รู้อะไรนายเรย์นะเขาอันตรายมากเลยนะก่อนที่แกจะย้ายเข้ามานะเขามีเรื่องกับรุ่นพี่คนหนึ่งรู้ไหมรุ่นพี่คนนั้นถึงกับต้องย้ายโรงเรียนเลยนะ)
“คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง”
(จริงๆนะพริก)
“ฮือๆฉันจะระวังตัวละกันเจอกันพรุ่งนี้น่ะ”
(อือๆบาย)
“บาย ย”
“พริกตื่นยังลูกลงมากินข้าวเร็วเข้า”
“ค่ะแม่”//
“พริกลูกคือพ่อกับแม่จะไปอังกฤษเดือนนึงลูกอยู่บ้านคนเดียวได้ไหม”
“ถ้าตอบว่าไม่ได้ล่ะค่ะคุณแม่”>^<
“แม่ก็จะให้ลูกของเพื่อนแม่มาอยู่เป็นเพื่อนดีไหม”//
“ก็ดีนะค่ะ”^-^
“งั้นเดี๋ยวแม่โทรไปบอกให้ก็แล้วกันแม่ว่าแล้วว่าลูกต้องอยู่คนเดียวไม่ได้”-.-
ฉันไม่ชอบอยู่คนเดียวแหะๆๆ+-+
“เดี๋ยวหนูซีนกับหนูนีมจะมาอยู่เป็นเพื่อนนะลูกแม่กับพ่อไปก่อนนะลูกเดี๋ยวไม่ทันเครื่อง”
“ค่ะบ๊ายบายค่ะแม่”
อืมก็ดีนะจะได้มีเพื่อนตั้งสองคนแนะ //อืมจะให้สองคนนั้นนอนที่ไหนดีล่ะเนี่ย//คิดๆๆ  เอ๊ะ+ แต่เดี๋ยวก่อนซีนกับนีมนี่มันคุ้นๆนะคงไม่ใช่หรอกนะ--
“เดี๋ยวค่ะแม่ซีนกับนีมงั้นหรอค่ะ!!”
~~ไม่ทันแล้วแม่ออกจากประตูประบ้านขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว++
~~I want you to know with everything I won’t let’s go~~
เอ๊ะเบอร์ใครล่ะเนี่ย/-/-/
“ฮัลโหล”
(นี่เตรียมห้องดีดีไว้ให้ด้วยนะ)
“ไม่ทราบว่าใครหรอค่ะ”
(ก็ใครล่ะจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอล่ะ)
“ซีนหรอ?”
(ใช่ฉันกับนีมจะไปอยู่ที่บ้านเธอตามคำสั่งของแม่ฉัน)
“เธอคงไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับอีตาเรยืนั่นหรอกใช่ไหม?”
(เหอะฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกแต่เรย์คงไม่ปล่อยเธอไว้แน่เธอรู้จักหมอนั่นน้อยไปแล้วเจอกันตอนเย็นนะบาย)
“บาย”
ซวยแล้วเฮ้อไม่น่าไปมีเรื่องเลย—ฉันจัดการบันทึกเบอร์ของซีนไว้แล้วออกไปเดินเล่นซักหน่อยดีกว่าเครียด~ถ้าหมอนั่นเกิดฆ่าฉันขึ้นมาล่ะพ่อกับแม่ยิ่งไม่อยู่ซะด้วย
บรรยากาศที่นี่ดีจริงเต็มไปด้วยผู้คนสนุกสนาน+--
“เฮ้ย!!”
เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากฉันยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกชายนิรนามสี่ถึงห้าคนจับฉันเข้าไปในรถตู้คันหนึ่งหลังจากนั้นสติของฉันก็หลุดลอยออกไป~~~
ฟิ้ว ว ว
“ลมอะไรเนี่ยทำไมมันเย็นจังฟ๊ะ”
ฉันลืมตาขึ้นมาทันทีที่ลมปะทะกับใบหน้าของฉันที่นี่มันที่ไหนกันฉันมองไปรอบๆข้างกาย(.. )(. .)( ..)ของฉันไม่พบสิ่งใดอยู่แม้แต่น้อยมีภาพตรงหน้ามีแค่ทะเลและต้นไม้นอกจากนั้นไม่มีอะไรเลยผู้คนหายไปไหนหมด T.T
“ที่นี่มันที่ไหนกัน!!!”
มือถือของฉันล่ะ(ได้ข่าวว่าเธอไม่ได้หยิบมานิ)
“ลืมจนได้สิน่ะ”
ยังดีที่ฉันมีกระเป๋าตังค์ไม่งั้นตายแน่ใครกันนะที่บังอาจจับฉันมาปล่อยไว้แบบนี้ฉันมองไปรอบๆๆอีกครั้งแล้วก็พบกระดาษแผ่นหนึ่งในกระดาษมีข้อความที่เขียนไว้ว่า—
‘ถึงยัยพริกเน่า

เธอคงไม่รู้ว่าเธอกำลังเล่นกับใครอยู่
ขอให้เธอสนุกกับการเดินไปป้ายรถเมล์อีกห้ากิโล
นี่ยังไม่สาสมกับสิ่งที่เอาสาดข้าวใส่หน้าฉัน
ไว้เปิดเทอมมาเมื่อไหร่เธอได้เจอกิจกรรมเด็ดๆแน่’

‘เรย์สุดหล่อ’

“กรี๊ดเรย์สุดหล่องั้นหรอไอ้แก๊สเฉื่อยเอ้ยหาว่าฉันเป็นพริกเน่างั้นหรอไอ้...ไอ้...อย่าให้เจอนะแม่จะ..สับๆๆๆให้เป็ดมันกิน”--(เป็ดอีกแหละเป็ดตลอด)
ฉันเดินขาลากมาจนถึงป้ายรถเมล์ยังต้องรออีกตั้งชั่วโมงกว่ารถจะมาในที่สุดฉันก็มาถึงบ้าน
“นี่เธอเพิ่งจะมาถึงบ้านหรอเนี่ยฉันบอกให้เธอเตรียมห้องไว้ไงแล้วไปทำอะไรมานิ”
หืม...มาถึงก็บ่นเลยนะยัยซีนเนี่ย
 



=อ่านแล้วช่วยแนะนำด้วยนะ--

[lovetoken]

อ่านแล้วก็   สนุกดีค่ะ ^^  แต่ก็งงนิดๆนะ  นิดเดียว

[GoThiC]

ต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว

“ไปอาบน้ำได้แล้วแล้วไปนอนซะ”
“อืม”
“พรุ่งนี้ 6 โมงครึ่งเธอต้องทำธุระของเธอให้เสร็จ”
“ห๊ะ”
“ไม่ต้องมาห๊ะ!”
ติ๊ด ๆๆๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงนาฬิกาปลุกของฉันปลุกฉันให้ตื่นจากเช้าวันจันทรืที่แสนจะสดใสฮ้า~~ฉันจัดการทำธุระของฉันเรียบร้อยแล้ว
“กว่าจะลงมาได้นะแม่คุณ”
“เอ่อ”
“ไปโรงเรียนกันเถอะ- -”
(..)(‘’)(..)
“อ๋อแล้วเธอก็เตรียมตัวรับกิจกรรมจากเรย์ด้วยล่ะกันนะฉันขอเตือนไว้ก่อน”
“มันโหดร้ายขนาดนั้นเลยหรอ”
“มันก็แล้วแต่กลุ่มละนะ”
“และขอบอกว่าฉันกับซีนช่วยอะไรเธอไม่ได้หรอกนะ...โชคดี”
สิ้นคำพูดของนีมรถก็จอดที่หน้าโรงเรียนพอดี--ฉันเดินเข้ามาภายในโรงเรียนบรรยากาศรอบๆๆทำไมไม่เหมือนจะมีกิจกรรมสุดโหดเกิดขึ้นเลยนะ?
“เฮ้!!พริกทางนี้”
“อ้าวเธอนี่เอง”
“เออนี่ปังปังทำไมเด็กนักเรียนที่นี้ถึงได้พากันหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสขนาดนี้ล่ะ?”
“เขาไม่ได้อยากยิ้มกันหรอก-.-”
“อ้าว..ทำไมล่ะ?”
“นี่แกยังไม่ได้ไปดูศาลาข่าวล่ะสิ”
(..)(‘’)(..)
“กะไว้แล้วเชียว”
“แกอยากดูไหมล่ะ”
“อืมๆ”
เขาทำได้ยังไงอ่ะครูที่นี่ไม่ว่าหรอเนี่ย  เฮอะคิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้มาสั่งคนนู้นคนนี้
“นี่ปังปังทางโรงเรียนเขาไม่ว่าหรอ”
“นี่พริกเธอโง่หรืองี่เง่ากันแน่ถ้าทางรงเรียนว่าแล้วกิจกรรมนี่จะอยู่รอดมาถึงตอนนี้ได้ยังไงกัน”
“ไหนๆๆขออ่านอีกรอบซิ”
“กิจกรรมแรก
นักเรียนทุกคนจะต้องยิ้มแย้มตลอดเวลาช่วงเช้าก่อนเข้าเรียน
 ช่วงพักกลางวัน และช่วงกิจกรรมของวันนี้
ใครฝ่าฝืนโปรดพาตัวของคนที่ฝ่าฝืนมาที่ห้อง 611ด้วย
และพิจารณาโทษตามการกระทำ”

“พิจารณาโทษตามการกระทำงั้นหรอ...ปัญญาอ่อนชะมัดเลย”
เด็กนักเรียนทุกคนที่ได้ยินฉันพูดเมื่อกี้หันมามองฉันแล้วก็...ก็..หันกลับไป...เฮ้อ...
“เฮ้ย!!”
“ปังปังช่วยด้วย ว ว ว ว”
“พริกขอให้แกโชคดีนะ”
“ตุ๊บ!! เจ็บนะเฟ้ย..โยนลงมาได้”
“สวัสดีแม่สาวน้อย”
อีตาฮีตเตอรืนี่เอง
“ฉันไม่ใช่สาวน้อยของนาย“
“ปากดีจริง”
“สงบปากสงบคำไว้ก็ดีนะยัยพริกเน่า’
“กอร์นแกคิดออกหรือยังแผนของนายนะ”
“มีหรอคนอย่างกอร์นซะอย่างเรื่องแค่นี้คิดออกตั้งแต่แกโดนสา....”
“อืมนั่นแหละ”
“แค่เพียงให้ยัยนี่มาเป็นเบ๊พวกเรา”
“นี่หวกนายมันจะไม่แรงเกินไปหน่อยหรอให้มาเป็นเบ๊พวกนายทั้งหมดเนี่ยนะ”
“’งั้นก็เป็นเบ๊ให้แค่...ไอ้เรย์ล่ะกัน”
อีตากอร์นนั่นส่งสายตามีเลศนัยให้อีตาเรย์—แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย?
“เบ๊ของฉันงั้นหรอให้ทำอะไรดีนะ...”
“นี่พวกนายมีสิทธิอะไรถึงได้มาสั่งไปเป็นเบ๊คนนั้นคนนี้ฮะ!!”
“นี่เธอไม่รู้เรื่องหรอเนี่ยมันเป็นธรรมเนียมของโรงเรียนเราเลยนะ”
“แต่ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่เธอทำผิดกฎแล้วเธอต้องได้รับทา”
“ฉันขอสั่งให้เธอมาทำความสะอาดห้องเรียนฉันเป็นเวลา 1 อาทิตย์”
“ก็ได้ๆ”
“งั้นเริ่มวันนี้เลยแล้วกัน”
“แล้วพอหมด 1 อาทิตย์แล้วก็จบใช่ไหม”
“อืม-_-”
“เธอไปได้แล้ว”
หลังจากที่ฉันเดินออกมาฉันก็พบยัยปังปังพอดีเลยแล้วเราก็ขึ้นเรียน

(Rey Talk)
ผมมองสายตาของไอ้กอร์นผมก็รู้ทันทีเลยว่ามันมีแผนสนุกๆอะไรรอผมอยู่
“พุดมาเลยได้กอร์นแกมีแผนอะไรอีก”
“แกนี่สมกับเป็นเพื่อนฉันจริงๆเลยนะ”
“แกจะต้องจีบยัยนั่นซะแล้วทำให้ยัยนั่นรักแกหัวปักหัวปำ”
“เป็นไง”
“มันไม่แรงไปหน่อยหรอกอร์น”ซีนว่า
“ไม่ฉันจะทำ...ให้ยัยนั่นได้รู้ไปเลยว่าใครเป็นใคร”
“แล้วแกก็อย่าไปหลงรักยัยนั่นจนหัวปักหัวปำเองละกัน---”
“แล้วนี่เมื่อไหรไอ้คริสมันจะกลับจากอังกฤษว่ะ”
“ไม่รู้มัน  แต่ตอนนี้ช่างมันเถอะ”
(Rey talk ends)


3
เปลี่ยนแปลง
 


ติดตามต่ออาทิตย์หน้านะ--


ติชมได้เลย++

[~:: BaipLu ::~]

นี่คือแต่งเองหรือคะเนี่ย 
สำนวนกระชับเห็นภาพดีค่ะ เปิดเรื่องก็ใช้ได้ 
แต่น่าจะเว้นบรรทัด จัดระเบียบให้อ่านง่ายหน่อยนะคะเราว่า


ป.ล. มีเพลง Wake me up when september ends กับ With me ด้วย ว้าววววว     
ปล.ล. จากป.ล.หนึ่งนี่เพลงโปรด สิลปินดปรดเราทั้งนั้นเลยค่ะ

[Gshuby]

ก็ดีครับ

[dantanakueo18]

ผมชอบมากเลยครับ ติมตามมาโดยตลอด

[Jameson]

อ่านไปอ่านมาชักคล้อยตาม หนังตาเริ่มหย่อนแล้วคับ ฮาๆ