PSW.HPL 280510 - ฉากประทับใจในหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์

[dekhea0187]

สำหรับเราแล้วชอบ
ฉากที่แฮร์รี่พอตเตอร์เข้าไปอยู่ในความทรงจำของเสนป
ที่เสนปพูดกับดัมเบิลดอร์เรื่องที่ว่าดัมเบิลดอร์เลี้ยงแฮร์รี่มาเพื่อที่วันนึงแฮร์รี่ก็ต้องโดนฆ่าอยู่ดี
ดัมเบิลดอร์บอกว่าดีใจที่อย่างน้อยเสนปก็เอ็นดูเด็กคนนี้  แล้วเสนปถามว่า "เอ็นดูงั้นเหรอ"
แล้วเสกคาถาผู้พิทักษ์ออกมาเป็นรูปกวางตัวเมีย ดัมเบิลดอร์ถามว่า "ตลอดมานี้หนะหรือ" เสนปตอบว่า "ตลอดกาล
นี่แหละ ฉากนี้ชอบมากๆเลย อ่านซ้ำเป็น 10-20 รอบแล้วมั๊งเฉพาะฉากนี้

แล้วเพื่อนๆหละ ชอบฉากไหนมากที่สุด???








กระทู้ที่คล้ายกัน  PSW.HPL 200309 - ชอบตอนย่อยในหนังสือเล่มไหนมากที่สุด

ADD TOPIC DATE: 280510 1531

uknow_who ++ PSWeb's STAFF T

~ ศึกษากฎ กติกา มารยาท ในการใช้งานเว็บบอร์ด คลิกที่นี่!! ~

30 DAY TOPIC LOCKED: 280610 1011

uknow_who ++ PSWeb's STAFF T

[ลม ฟ้า พายุ ...]

      อืมม~  หลายฉากฮะที่ชอบ

      หลัก ๆ เลย  ก็ตอนบท 'สุสานสีขาว' กับ 'ฟีนิกซ์รำพัน'  ในเล่ม 6 ...
      ตอนพิธีฝังศพของดัมเบิลดอร์  แล้วพวกชาวเงือก กับ เซ็นทอร์มาร่วมไว้อาลัย ด้วยการยิงธนูขึ้นฟ้า
      แบบว่า มันดูยิ่งใหญ่ดีน่ะฮะ

 
      ตอนท้ายบท 'เด็กชายผู้รอดชีวิต'  ที่บรรยายประมาณว่า (จำไม่ค่อยได้แล้ว) แฮร์รี่อาจตื่นขึ้นมาด้วยเสียงกรี๊ดของนางเดอร์สลีย์ตอนเธอนำขวดนมมออกมาวางหน้าบ้านตอนเช้า
      จากนั้น บท 'กระจกล่องหน'  ก็เล่าถึงตอนโตเลย ...
      มันทำให้รู้สึกเหมือนเวลามันหมุนไปเร็ว ... เหมือนได้มองอดีตน่ะฮะ


      ฉากสเนปเสกผู้พิทักษ์ต่อหน้าดัมเบิลดอร์ เพื่อบอกว่าตนเองรักลิลี่ (สเนปมีผู้พิทักษ์เป็นกวางตัวเมียเหมือนลิลี่)
      ในตอนนั้นคงอ่านแบบมึน ๆ หรือยังไงไม่รู้ ... เลยไม่เข้าใจว่าว่าสเนปจะเสกผู้พิทักษ์ทำไม? ...  จนมาอ่านอีกทีก็เลยนึกขึ้นได้  = ='
      อีกฉากนึงก็ตอนแฮร์รี่เอาความทรงจำมาจากสเนป ... ก่อนตายสเนปพูดว่า 'Look at me' (มองฉันสิ)
      แต่ภาษาไทยแปลว่าอะไรสักอย่าง ... เลยทำให้เข้าใจฉากนี้ผิดไป ... แต่ถ้าตีความหมายดี ๆ
      ฉากนี้ก็ซึ้งดีนะฮะ ... สเนปขอให้แฮร์รี่สบตา  เพราะเขาอยากเห็นดวงตาสีเขียวของลิลี่อีกครั้ง  TT^TT


      ฉากประทับใจแบบความรัก  อันนี้ไม่ค่อยนะฮะ   ที่ชอบส่วนใหญ่จะเป็นมิตรภาพระหว่างเพื่อนมากกว่า ... อย่างตอนรอนงอนกับแฮร์รี่ในเล่ม 4
      แล้วก็ โดยเฉพาะตอนแฮร์รี่อ่านบทความของตาเฒ่าโดจที่เขียนไว้อาลัยให้ดัมเบิลดอร์ ในบท 'เป็นอนุสรณ์' ของเล่ม 7
      อ่านทีไรก็ขนลุกทุกที (ไม่รู้ทำไม) ... แล้วยิ่งอ่านต่อจากบท 'สุสานสีขาว' ของเล่ม 6 แล้วก็นะ
      'จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต  เขาก็ยังยื่นมาช่วยเด็กชายที่เต็มไปด้วยฝีมังกร'   TT^TT

[~风风~]

สำหรับเรา เราชอบเเปลกๆน่ะ
เราไม่ค่อยชอบในฉากรักทั้งหลาย(ประมาณว่าอ่านนิยายรักมาเยอะ )<--เกี่ยวไหมเนี่ย
ชอบทุกฉากที่เเฮร์รี่เเสดงความไม่ชอบหน้าต่อสเนป(โดยเพาะตอนที่ไล่ทำร้ายสเนปตอนภาค 6)
 เเละชอบฉากที่เสนปรังเเกเเฮร์รี่.....เสนปต้องทำให้เเฮร์รี่เกลียดไง
มันเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งดีน่ะ (คิดไปเองน่ะถึง อยากจะรักเเต่ต้องทำให้เเฮร์รี่เกลียด)
ชอบตอนที่สเนปอยู่ตรอกช่างปอฝ้ายเพราะนึกถึงซอยเข้าบ้านตัวเอง(เพื้ยนเเน่ๆเลย)
เเล้วก็ สุสานสีขาวน่ะ จัดงานได้ยิ่งใหญ่มาก  เเล้วก็ชอบภาค 1 ตอนที่ฝ่าด้านต่างๆ
มันเหมือนฝ่าฟันต่างๆมาด้วยกัน ยอมเสียสละซึ่งกัน ชอบสุดๆเลย เพื่อนเเท้หายาก^^
เเล้วก็ชอบตอนที่ภาค 3 ที่เเฮร์รี่เป่าลมพองอะไรสักอย่างใส่ป้ามาร์ค
ก็ดันเหยียดหยายพ่อเเม่เเฮร์รี่ก่อน เป่าลมยังน้อยไป ฉากนี้ก็ชอบมาก

สรุปมีหลายตอนน่ะ เเต่ไม่ค่อยชอบฉากรัก ...ชอบฉากเเกล้งคนมากกว่า(ซาดิสน่ะเนี่ย)
^^

[ชัดเจน ^^]

เราก็ชอบฉากที่เจ้าของกระทู้ชอบ
เราอ่าน ซ้ำไปซ้ำมา เป็นสิบยี่สิบรอบเหมือนกัน  ก็คนมันประทับใจเน๊อะ  ซึ้งๆ T_T
อ่านแล้วเห็นภาพเลย อิอิ

[L]

[hide]เราก็ชอบหลายจุดเลยอะ จะอธิบายก็ไม่ถูกด้วย หลักๆก้ชอบตอนที่ศาสตราจารย์สเนปต้องแสดงความเดกลียดชังต่อแฮร์รี่ ทั้งๆที่ที่จริงตัวเองห่วงใยแอรืรี่แล้วก้คอยช่วยเหลือแฮร์รี่แล้วก้ตอบที่ซีเรียสไปช่วยแอรืรี่ที่กระทรวงอะค่ะ แต่เสียใจที่ซีเรียสกับสเนปตาย สรุปก็คือชอบทุกตอนค่ะ[/hide]

[dekhea0187]

      ... ก่อนตายสเนปพูดว่า 'Look at me' (มองฉันสิ)
      แต่ภาษาไทยแปลว่าอะไรสักอย่าง ... เลยทำให้เข้าใจฉากนี้ผิดไป ... แต่ถ้าตีความหมายดี ๆ
      ฉากนี้ก็ซึ้งดีนะฮะ ... สเนปขอให้แฮร์รี่สบตา  เพราะเขาอยากเห็นดวงตาสีเขียวของลิลี่อีกครั้ง  TT^TT
     

ฉากนี้ในภาษาไทย แปลไว้ว่า "ดูฉันด้วย" -*- (เอาเข้าไป)
ตอนอ่านเราเลยเข้าใจว่า เสนปต้องการให้แฮร์รี่ดูความทรงจำนั้น
ขอบคุณนะคะที่บอกความหมายจริงๆ

[petpailin]

เราชอบตอนในเล่มเจ็ด ที่ไปตามหาฮอครักซ์กันอ่ะนะ

มันทำให้รู้สึกถึงมตรภาพ

แล้วก็หลายๆอย่างอ่ะ

[ChelseaFC_FiFA_118726]

ผมชอบภาค 4 แต่ว่าผมจำชื่อตอนไม่ได้

ที่ว่า แฮร์รี่ กับ ลอร์ด โวลเดอมอร์ ต่อสู้กันแล้วเกิด ปรากฎการอะไรซักอย่าง - -* (รึว่า อินคาติตาโต้ หว่า)

และภาค 6 ตอนที่ แฮร์รี่ รอน และ เฮอร์ไมโอนี่ ดูผลสอบกันอ่ะครับ - -

[grapekung]

ชอบตอนที่แม่ของรอนพูดกลับฝ่ายของโวลเดอร์มอร์ว่า "ถอยไปนังลูกฟมา" สะใจ สุดๆ

[solla6960]

ชอบภาค5  ตอนฉากท้ายๆน่ะ  ที่โวลเดอร์มอร์เข้าไปในจิตของแฮร์รี่  (ใช่เป่าหว่า)แล้วแฮร์รี่ก้อบอกว่า  ฉันสมเพสแกเหลือเกิน  ที่แกไม่รู้จักคำว่าเพื่อนหรือความรัก

[weeranuch]

ช๊อบ ชอบ จากตอนเครื่องรางยมฑูต ที่ใกล้จบ แฮรี่เจอกับพ่อ แม่ ซีเรียส ลูปิน และแฮรี่ต้องเสียสละตัวเองเพื่อที่จะกำจัดลอร์ด อ่านแล้วซึ้งตอนที่พ่อและแม่พูดว่าจะอยู่เคียงข้างลูกอ่านแล้วก็น้ำตาไหล กลับตอนจบที่แฮรี่สู้กะบลอร์ดแล้วเจ้าตัวร้ายก็มิอาจสู้พระเอกของเราได้ฮิ  ;)ฮิ

[yuyu]

 
เราก็ชอบฉากที่เจ้าของกระทู้ชอบเหมือนกัน
แล้วก็ชอบฉากที่ ดัมเบิลดอร์ สู้กับคนที่รู้ว่าใคร
ตอนภาค 5 อ่ะ
หลังจากสู้กันเสร็จ คนที่รู้ว่าใครก็เข้าไปในตัวแฮร์รี่ แล้วแฮร์รี่ก็คิดถึงเพื่อนทั้งสอนคนของเขาก็คือ รอน กับเฮอร์ไมโอนี่
ทำให้คนที่รู้ว่าใคร ไม่กล้า เข้ามาในใจแฮร์ีรี่ อีก
มันเป็นความรักที่ลึกซึ้งระหว่างเพื่อนนะ ชอบมาก

ตอบ นายตัวร้าย (Chelsea FC_Fifa_118726)
ตอนที่ไม้กายสิทย์ ของ แฮร์รี่ กับคนที่รู้ว่าใคร เชื่อมเข้าหากัน เรียก ว่า "ไพอออินคานตาโต้"  มันจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้
เฉพาะไม้ที่เป็นแกนแฝดกันเท่านั้น  แต่หากว่าเราอยากจะตรวจสอบว่า ไม้กายสิทย์ อันนี้ เคยใช้คาถาอะไรมาแ้ล้ว ก็ให้ใช้คาถานี้แหละ ค่ะ

P.S. ข้อความดับเบิลโพสต์ ... ขอรวมกระทู้นะครับ ^^

[junior11]

ชอบ ตอนขี่ม้าที่แฮร์รี่มองเห็นกับใครอีกคนหนึ่งไม่รู้

[Norbert]

ต้องตอนที่แฮร์รีลาพวกเดอร์ลีย์ในเล่ม 7 ดัดลีย์ คิดว่าแฮร์รีเป็นเพื่อนด้วยละ ลุงก็จะจับมือ ป้าก็จะบอกลา  ซึ่งๆๆๆ

[dunkkung_narak]

ของเค้าชอบตอนที่แฮร์รี่สลบไปอ่ะ
แร้วก็ฝันแล้วคุยกับดับเบิลดอร์ในทุกๆเรื่องอ่ะ
เรารู้สึกว่าเป็นจุดที่เฉลยทุกๆอย่าง
ทำให้เราเข้าใจมากขึ้นอ่ะ

[POOKY]

1 ชอบฉากที่จัดงานศพให้ดัมเบิลดอร์ อ่านแล้วร้องไห้สุด ๆ น้ำตาไหลไม่หยุด
2 ชอบฉากที่สเนปเสกผู้พิทักษ์เป็นกวางตัวเมีย และบอกว่า ตลอดกลาล
3 ชอบฉากที่ HARRY บอกกับลูกชายว่า "อัลบัส เซเวอร์รัส ลูกได้ชื่อตามอาจารย์ของฮอกวอตส์ ถึงสองคน คนหนึ่งนั้นมาจากบ้าน สลิธีริน และเขาก็เป็นคนกล้าหาญที่สุดที่พ่อเคยรู้จัก" รู้สึกดีใจมาก ๆ ที่ HARRY ตั้งชื่อนี้ แสดงว่าเค้ารักสเนปเท่า ๆ กับ ดัมเบิลดอร์ สิ่งที่ สเนปทำลงไปทั้งหมดไม่สูญเปล่าจริง ๆ สเนป เป็นอาจารย์ใหญ่ที่กล้าหาญ และ ยิ่งใหญ่ อีกคนหนึ่งของฮอกวอตส์จริง ๆ