ใครหลายคนอาจจะดีใจ ที่เปิดเทอม เเต่สำหรับเรา เราว่ามันเป็นการเริ่มต้นวงจรอุบาศสำหรับเราอ่ะ
เเบบอาจจะเพราะเราเป็นคน เกียจเเสงเเดด เกียจที่ๆคนอยู่เยอะๆ เเละเบื่อง่าย
การเปิดเทอมจึงกลายเป็นอะไรที่เราเซงจริงๆ
เพราะชีวิจเราท่าเปิดเทอมมันจะเหมือนกับ หุ่นยนตร์
เริ่มจาก การนอนดึกเพราะอ่านหนังสือ
ตื่นเช้าไปโรงเรียน
เข้าเรียน เรียน เรียน
พักเที่ยง กินข้าว(กับข้าวที่เเสนน่าอ้วก) เข้าไปห้องสมุด
คาบบ่าย อาจโดนเรียน นั่งค้างอยู่ในห้องสมุด ด้วยความอึนของตัวเอง
คาบต่อมากก็เรียนๆๆๆ เเละเฝ้ารอเสียงกริ่ง
เลิกเรียน ก่อนออกจากห้อง ใส่หูฟังสะ เพื่อหลีกเลี่ยง เสียงเรียกอันทรงพลังของเด็กนับล้านนนนนน คน (เวอร์)
ออกจากโรงเรียนตรงดิ่งเข้าร้านหนังสือการ์ตูน เช่าการ์ตูนเล่มที่ถูกใจ
โทรศัพหาพ่อให้มารับ กลับบ้าน
เข้าห้อง นอนอ่านหนังสือ เล่คอมเเละไปยันตี1ถึงตี2 เเล้วนอน
ตื่นเเต่เช้า เเละชีวิตก็จะวนไปเเบบนี้เรื่อยๆ
บ้างครั้งก็เหนื่อยไม่อยากรุก เเต่ก็ต้องรุก โอ้วชีวิต จะมีอะไรที่สนุ๊กบ้างไหม พี่น้อง