***********************************************1**********************************************
บนรถด่วนฮอกวอตส์
"นี่ แฮร์รี่ เขยิบหน่อยได้มั้ย"เฮอร์ไมโอนี่บอก "ได้สิ" แฮร์รี่ตอบอย่างลอยๆพลางเขยิบให้ เพราะเขากำลังมองดูลูน่าที่กำลังเล่นกับตัวพิกซี่ในโหลแก้วอยู่"เฮอร์ไมโอนี่ เธอลงเรียนวิชา ศาสตร์แปลงร่างขั้นสูงหรือเปล่า"แฮร์รี่ถาม
"ลงสิ เธอละ"
"ไม่ละ ชั้นว่าแปลงร่างธรรมดาชั้นก็จะไม่รอดอยู่แล้ว" แฮร์รี่ตอบ และละสายตาจากลูน่า
ทั้งสามคนสะดุ้ง เมื่อรอนเปิดประตูเข้ามา "โธ่ พวกนายมาอยู่นี่เอง"เมื่อรอนเข้ามานั่งได้ไม่ทันไร เดรโกก็เปิดประตูเข้ามา "ชั้ล...ขอคุยกับเธอหน่อย เกรนเจอร์"
"ดะ..ดะได้"
เมื่อทั้งสองออกมาอยู่ บริเวณที่ปลอดคน เดรโกก็พูดขึ้นว่า "เอ่อ..มีหลายเรื่อง ที่ชั้ลอยากบอกเธอ ตั้งแต่เราอยู่ปีหนึ่ง ปีนี้ก็เป็นปีสุดท้ายที่ชั้ลจะได้เห็นหน้าเธอ เพราะชั้ลต้องย้ายไปเรียนเิดิร์มแสตงจ์" เดรโกบอก เฮอร์ไำมโิอนี่ทำหนังสือหล่น(เธอถือตั้งแต่ออกมาจากตู้ที่แฮร์ รอน ลู นั่ง) ชั้ลเกลียดเขามาตั้งแต่ปีหนึ่ง แต่พอเขาจะจากไป ทำไมเราถึงปวดใจอย่างนี้ เฮร์ไมโอนี่คิด" เฮอร์ไมโอนี่ ฉันขอโทษทุกเรื่องที่ผ่าทมา ฉัน.....รักเธอ"เดรโกบอก
Topic: 18/07/2554 รักที่ไม่มีวันลืม...(เดร/เฮอร์) (Read 2044 times)
