Fans !!! > Fan Fiction [ ฉบับยังไม่สมบูรณ์ ]

[รวมหัวข้อ] 28/01/52 แฮรี่และจินนี่

<< < (2/5) > >>

Albus Dumbledore:
ขอบคุณคับที่ให้กำลังใจ ผมแต่งแบบสดๆอ่าครับ
ฟิคต่อเลยนะครับ

 บทที่2

แฮร์รี่ก็ตกใจที่เห็นว่าจินนี่ร้องไห้ จึงโอบกอดจินนี่แล้วปลอบว่า
"จินนี่ เฟร็ดน่ะ เขายอมสละชีพเพื่อพวกเราทุกคนนะ เธอควรภูมิในในตัวของพี่เธอสิ"
"แต่ว่า ฉันขอโทษด้วย ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ครอบครัวเธอต้องเดือดร้อน" แฮร์รี่พูดแล้วเช็ดน้ำตาให้จินนี่
"แฮร์รี่ นี่ไม่ใช่ความผิดเธอเลย เธอไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกนะ" จินนี่พูดขึ้นและผละจากอ้อมกอดของแฮร์รี่ แล้วจึงออกจากห้องไป
   
  แฮร์รี่มองตามเธอไป ในใจคิดอยากจะให้จินนี่อยู่กับเขานานๆ

1วันผ่านไป
  มีนกฮูกตัวหนึ่ง มาส่งหนังสือพิมพ์เดลี่พรอเฟ็ต แฮร์รี่คลี่อ่านดู เห็นพาดข่าวใหญ่ว่า
ผู้เสพความตายทั้งหมดแหกคุก อัซคาบัน
ข่าวนี้ทำให้แฮร์รี่เป็นกังวลอยู่บ้าง

 ทุกๆคนก็เตรียมไปตรอกไดแอกอน เพื่อรับจอร์จไปที่หลุมศพ
เมื่อพบจอร์จแล้ว แฮร์รี่สังเกตว่า จอร์จเปลี่ยนไปเยอะทีเดียว
ไม่ร่าเริงเหมือนแต่ก่อน ดูเศร้าๆ เงียบๆ
เมื่อถึงหลุมศพแล้ว ก็มีรูปภาพของผู้เสียชีวิตในสงครามฮอกวอตส์
มีภาพและร่างอยู่ในโลงศพ ของ เฟร็ด มูดดี้ คอลิน สเนป ดัมเบิลดอร์ ลูปิน ท็องส์ ด๊อบบี้
แต่มีแค่ภาพของ ซีเรียส และ...... พ่อแม่ของแฮร์รี่ที่ไม่มีร่าง
แฮร์รี่รู้สึกเศร้าใจมากๆ ที่ไม่มีร่างของ พ่อ แม่ และ พ่อทูนหัวของเขา
แต่ ศ.มักกอลนากัล ได้เสกร่างจำลองของ3คนนั้นให้ แฮร์รี่จึงรู้สึกดีขึ้น


มีผู้มาร่วมงานศพกลุ่มหนึ่ง มี ศ.มักกอลนากัล คิงส์ลีย์ มือปราบมารส่วนหนึ่ง ครอบครัวขอผู้ที่เสียชีวิต และครอบครัววิสลีย์ แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่

"พอตเตอร์ ภาคเรียจะเริ่มใน 1กันยายนนะ อย่าลืมล่ะ" มักกอลนากัลพูดขึ้นให้แฮร์รี่ได้ยินคนเดียว
"ครับ ศ.มักกอลนากัล " แฮร์รี่รับคำ

เมื่อกำลังไว้อาลัยผู้เสียชีวิตอยู่นั้นก็มีเสียงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น

"สตูเปฟาย!!" หลายเสียงนั้นตะโกน

คนในงานอลหม่านไปหมด ทุกคนเข้าไปหลบในที่ปลอดภัย

แล้วมีเสียหัวเราะดังขึ้น แฮร์รี่จำเสียงนั้นได้

"เบลาทริก แก" แฮร์รี่ตะโกน
"แกทำให้เราสูญเสียบุคคลที่สำคัญของเราไปนะ พอตเตอร์"เสียงอีกเสียงดังขึ้น
"แก โดโลฮอฟ" แฮร์รี่คำราม
มีเสียงครางด้วยความโมโหของผู้เสพความตายอีกหลายคน

"พวกเรา ลุยเลย" คิงส์ลีย์ ตะโกนพร้อมกับ เบลาทริก

จากนั้น
ผู้เสพความตายประทะมือปราบมาร
คิงส์ลีย สู้กับโดโลฮอฟ
ศ.มักกอลนากัล สู้กับ ลูเซียส
แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และจินนี่ รุม เบลาทริก

"สตูเปฟาย" คิงส์ลีย์กระดกไม้กายสิทธิ์
โดโลฮอฟ ถูก คิงส์ลีย์ สะกดนิ่ง

ศ.มักกอลนากัลสามารถเอาชนะลูเซีสได้
คาคารอฟ เข้ามาสู้กับ ศ.มักกอลนากัล
แต่ก็ถูกสะกดนิ่งฟาดเข้าให้
แล้วมีผู้เสพความตายหลายคนมาปะทะกับ ศ.มักกอลนากัล
แต่ผู้เสพความตายเหล่านั้น ไม่ใช่คู่มือของ ศ.มักกอลนากัล
ผู้เสพความตายจึงถูกสะกดนิ่งในไม่ช้า

รอนและเฮอร์ไมโอนี่ถูกคำแช่งของเบลาทริก ฟาดเข้าไปจนสลบ

"พี่" จินนี่ร้องเสียงหลง
"แก" "เซกตัมเซมปร้า" แฮร์รี่ร่ายคาถาไป แต่เบลาทริกปัดได้
"เอกซ์เพลลิอาร์มัส" จินนี่ร่ายไป เบลาทริกปัดได้อีกครั้ง
"แกมีฤทธิ์แค่นี้เองหรอ พอตเตอร์ วิสลีย์" เบลาทริกยิ้มเยาะ "ชักไม่อยากเชื่อเลยว่าแกจะล้มจอมมารได้นะ พอตเตอร์"
"ครูซิโอ" เบลาทริกร่ายคำสาบไปที่จินนี่
"อย่านะ!!" แฮร์รี่ร้อง
จินนี่กรีดร้อง และสลบไปเหมือนกัน
"จินนี่!!!" แฮร์รี่ร้องสุดเสียง
"สตูเปฟาย รีดัคโต เอกซ์เพลลิอาร์มัส คอลโลพอร์ตัส เซกตัมเซมปร้า" แฮร์รี่ร่ายคาถาไม่ยั้ง แต่เบลาทริกปัดได้หมด
เบลาทริกหัวเราะดังมากๆ
แฮร์รี่ใช้โอกาศนี้โจมตี
"เพ็ตตริฟิคัส โททาลัส" ร่างของเบลาทริกแน่นิ่งล้มลงไป
   
  เมื่อผู้เสพความตายถูกปราบหมด

แฮร์รี่เล็งไม้กายสิทธิ์ไปที่เบลาทริก
"พอตเตอร์ จะทำอะไรหรอ" ศ.มักกอลนากัลถาม
แฮร์รี่ไม่ตอบ
"แค้นนี้สำหรับที่แกป่วนงานศพ 'ครูซิโอ' "แฮร์รี่เสกใส่
เบลาทริกหายจากคาถา มัดตราสังข์ แล้วกรีดร้อง
 ทุกคนตะลึง ที่ แฮร์รี่ใช้คำสาปกรีดแทง
"ส่วนแค้นนี้ สำหรับซีเรียส 'อะวาดาเคดาฟ-รา!!' " แฮร์รี่ร่ายคาถาไป ลำแสงสีเขียวตรงไปหาเบลาทริก แล้ว เธอก็แน่นิ่งไปเลย
 ทุกคนตะลึงกันหมด[อีกครั้ง]
ลูเซียสฟื้นสติก่อน แล้วพาผู้เสพความตาย หายตัวหนีไป
 ทุกคนตกใจมากๆ ที่ ผู้เสพความตาย หนีไปได้อีกครั้ง

"พอตเตอร์ ฉันไม่โทษเธอเรื่องใช้คำสาบโทษผิดสถานเดียว เพราะเขาก็สมควรอยู่แล้ว" คิงส์ลีย์บอก
แล้วคนในงาน พร้อมกับ คิงส์ลีย์ ก็ค่อยๆทยอยกันกลับ

แฮร์รี่ และ ครอบครัววิสลีย์ ตรงเข้าไปหาร่างของ จินนี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่
ศ.มักกอลนากัลเสกเปลแล้วยกร่างของทั้ง3คนขึ้นบนเปล

"พวกเขาจะเป็นอะไรรึเปล่าครับ ศ." แฮร์รี่รีบถาม
"คงต้องรอให้พวกเขาฟื้นเองนะ แต่ไม่น่าจะเป็นอะไรมากหรอก" ศ.มักกอลนากัลตอบ พร้อมกับเสียงหอบหายใจ เพราะพึ่งต่อสู้กับผู้เสพความตายอย่างดุเดือด
แฮร์รี่ก็ร่ายคาถาใส่หลุมศพให้มีดอกไม้ประดับ จอร์จเข้าไปดูศพของพี่ชายตัวเอง
"พี่เฟร็ด หลับให้สบายเถอะนะ ฉันรับรองว่าเกมส์กลวิเศษวิสลีย์จะต้องเปิดต่อ" จอร์จพูดทั้งน้ำตา
  แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไป โดยมี มอลลี่ พาร่างของทั้ง3ไป
แฮร์รี่ได้แต่ภาวนาว่า จินนี่จะไม่เป็นอะไร ถ้าเธอเป็นอะไรไปเขาคงอยู่ไม่ได้


*****************************************************************************************************************

ติดตามชมตอนต่อไปนะครับ

เฮ้อ คนแต่งเหนื่อยเลย ศ.มักกอลนากัล ก็เหนื่อยเหมือนกัน อิอิ เล่นซะโอโห  หลายคนเลย
เดี๋ยวผมจะมาแต่งต่อนะครับ ผมพึ่งจะแต่งครั้งแรก ไม่รู้ว่าจะสนุกรึเปล่าน่ะ ติชมด้วยนะครับ
ถ้าจะให้ผมแต่งต่อ กรุณาช่วย ติชมด้วย เพราะผมไม่สามารถโพสต่อได้ ถ้าไม่มีใครให้แต่งต่อ ผมจะไม่แต่งต่อนะครับ

honeynut:
 :) :)  ก็ดีคะ...
พยายามต่อไปนะ

^______________^ :P :-[

Jan_Tifฯ:
มาต่อด้วยนะคะ

รออยู่

หมั่นโถว:
อย่าลืมต่อนะคะ
อยากอ่านต่อค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แต่งมาฝากกัน

Albus Dumbledore:
บทที่3

3ชั่วโมงต่อมา
"ผมขอไปดูอาการของจินนี่หน่อยนะครับ" แฮร์รี่ขอนางวิสลีย์
"ได้สิ ถ้าจินนี่ฟื้นแล้วก็รีบพาลงมานะ" นางวิสลีย์พูด

เมื่อแฮร์รี่ขึ้นไปที่ห้องของจินนี่ จินนี่ก็ฟื้นขึ้นมาพอดี แฮร์รี่ก็รีบเข้ากอดจินนี่ด้วยความเป็นห่วง

"จินนี่ เธอเป็นยังไงบ้าง" แฮร์รี่ถาม
"ก็ รู้สึกมึนแล้วปวดอยู่น่ะ" จินนี่หน้าแดงเพราะแฮร์รี่กอดเธอไว้แน่น

แล้วแฮร์รี่ก็คลายอ้อมกอด แล้วพาจินนี่ลงไปข้างล่าง

"จินนี่!! ลูกฟื้นแล้วหรอ " มอลลี่เข้าไปกอดลูกคนสุดท้องด้วยความดีใจ
"ค่ะ หนูพึ่งฟื้นค่ะ แม่" จินนี่ตอบ

******************************************************************************************
ขอโทษทีนะครับที่มาช้าและตอนนี้สั้น เพราะว่า ยังแต่งตอนต่อไปไม่ได้อ่ะครับ ต้องขอโทษทุกคนที่ติดตามด้วย
เดี๋ยวถ้าคิดเรื่องได้แล้ว จะรีบมาแต่งต่อนะครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version