Potter Story Webboard [TH]
Potter Story Lobby !!! => ห้องน้ำรวม ! => ข้อความที่เริ่มโดย: p@kka ที่ 25 มีนาคม 2009, 04:06:43 am
-
ความรู้สึกถึงเพื่อน ฉันเพิ่งเรียนจบม.3มา ห้องเรียนของฉันเป็นห้องควีนแต่ไม่ใช่ควีนที่เรียนนัก แต่ก็มีบางคนที่ตั้งใจเรียนเป็นเอามาก โดยส่วนตัวของฉันเป็นคนที่เรียนบ้างไม่เรียนบ้าง ในตอนที่เข้ามาม.1ครั้งแรกมันเป็นอะไรที่ใหม่มากๆไม่รู้จักใครเลย เราต้องทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่หมดเลย พอมาม.2 เราก็สนิทกันมากขึ้น ได้ไปทัศนศึกษา เข้าค่ายด้วยกันมันเป็นครั้งแรกด้วยที่ฉันได้ไปเข้าค่ายที่ต่างจังหวัด มันเป็นอะไรที่สนุกมากเดินทางไกล ทำกิจกรรมต่างๆมากมายขึ้นเขาลงห้วย คือพูดง่ายๆกลับมาไม่มีแรงทำอะไรเลย หลับเป็นตาย พอมาม.3เราได้ทำกิจกรรมกีฬาสีซึ่งเราต้องช่วยกันทำเพจ จัดนักกีฬา หาเชียร์ลีดเดอร์ คุมแสตนด์เชียร์ มันเป็นอะไรที่เหนื่อยมากแต่เราก็ได้เห็นความมีน้ำใจของเพื่อนๆทุกๆคนที่ช่วยกันทำงานจนสำเร็จมีบางครั้งที่พวกเราท้อเพื่อนๆก็ช่วยเป็นกำลังใจให้กัน อยู่ด้วยกันมา3ปี ก็มีทะเลาะกันบ้างแต่พวกเราก็ไม่เคยโกรธกัน เรามานั่งคุยกันขอโทษกันให้อภัยกัน เมื่อถึงวันสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ร่วมกันมันก็เลยเกิดน้ำตาไหลท่วมแต่มันเป็นน้ำตาแห่งมิตรภาพที่เรามีให้กัน ก็อยากจะบอกเพื่อนๆทุกคนว่า ถึงเราจะไม่ได้เรียนด้วยกันซักวันวันเวลาจะพาเรากลับมาพบกันอีกครั้ง ขอบคุณที่อยู่ข้างๆเราเสมอ ให้กำลังใจเราเสมอ เล่นด้วยกัน เรียนด้วยกัน ผจญภัยด้วยกัน เราจะไม่มีวันลืมเพื่อนๆเลย แล้วคุณล่ะมีความรู้สึกอย่างไรกับเพื่อนของคุณ ร่วมแบ่งปันความรู้สึกได้ที่นี่เลย
-
ผมก็ผ่านเหตุการณ์แบบนี้
มาไม่นาน แต่เรื่องมิตรภาพ
แบบนี้จะไม่มีวันเลือนลางแน่นอน
ไม่ว่าเราเจอกันที่ไหนเราก็จะเป็น
เพื่อนกันเสมอ ผมไม่ได้ร้องไห้อ่ะ
แต่ก็ซึ้งอยู่เล็กเหมือนกันทำไมจะไม่เป็น
แบบนั้นหล่ะ ในเมื่อเราจะไม่เจอเพื่อนที่
เราเจอหน้ากันแทบทุกวัน ซึ่งบางคน
ก็อยู่โรงเรียนเดิม บางคนก็สอบติดที่อื่น
เป็นความรู้สึกที่เสียใจและยินดีไปพร้อมกัน
ซึ่งเป็นวันที่สำคัญสำหรับช่วงชีวิตหนึ่งของ
ผมเลยอ่ะครับ
-
ค่ะ
เราเพิ่งประสบมา
เพราะเราก็ขึ้นม.สี่
ต่างคนต่างเลือกทางเดินของตัวเอง
ไปในทางที่ดีที่สุดสำหรับอนาคตอ่ะค่ะ
แต่เราถึงจะรู้ว่าเพื่อนไปเพราะอนาคต
แต่ก็อดเศร้าไม่ได้จริงๆ
มันผูกพันนี่น่า
เพื่อนก็บอกว่าเดี๊ยวโทหาๆๆๆ
:-*
เฮ้อ
ถึงเค้าจะไปไหน
แต่ยังไงเค้าก็ยังเป็นเพื่อนเรา
ปล.เพื่อนเก่าคืออัญมณีที่จะมีค่าขึ้นทุกวัน
เพื่อนใหม่คือของขวัญให้กับตังเอว
-
ขอแบ่งบ้างๆๆๆ
อืมมม
ตอนนี้เราก็กำลังจะขึ้นม.5แล้ว เรียนอยู่สายวิทย์ ห้องกิ๊ฟเต็ด เป็นห้องที่เรียนหนักมาก เพื่อนๆทุกคนขยันสุดๆ แต่ดีที่ว่าไม่แข่งกันเรียนเลยย นั่นเป็นอะไรที่เยี่ยมมากสำหรับห้องอย่างพวกเรา มันทำให้ไม่กดดัน นอกจากจะไม่แข่งกันแล้ว ยังช่วยกันเรียนอีก เคยเปิดใจคุยกันทั้งห้อง มีคนบอกว่า ห้องเราอ่ะ แข่งกันเรียนไปไม่รอดหรอก ถึงแม้จะเก่งๆกัน แต่ถ้าเราไม่พึ่งกันยังไงพวกเราก็พายเรือไม่ถึงฝั่งแน่ๆ เพราะฉะนั้นเราก็ช่วยๆกันไว้นะ ทุกคนจะได้อยู่ด้วยกันไปจนจบม.6 (ห้องนี้ถ้าใครเรียนเกรดต่ำกว่า 3 จะถูกคัดออก) แต่แล้ววันที่ไม่อยากให้มาถึงก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่อคนในห้อง 7 คนมีเกรดต่ำกว่า 3 5/1 ของเราจะทำยังไงดีนะ ในเมื่อเราช่วยกันแล้ว เฮ้ออ ก็ต้องรอดูกันต่อไปว่า 37 ชีวิตของเราจะอยู่ไปด้วยกันถึงม.6รึเปล่า แต่ยังไงก็รักทุกคนเสมอ รักมากๆๆๆ ถึงแ้ม้จะอยู่ด้วยกันมาแค่ปีเดียว ยังจำได้นะในวันที่ทุกคนลำบากตอนไปค่ายวิทย์ เพื่อนเราคนนึงเกือบจากเราไป แต่ทุกคนก็ช่วยกันเต็มที่ นั่นทำให้พวกเรารักกันมากขึ้น โอ๊ยย รักๆๆๆๆๆๆๆ บอกได้แค่คำเดียว รักเสมอ รักตลอดไป มิตรภาพตลอดกาลล
-
แบ่งมั้งคับ อิอิ ผมขึ้นม.1 เพือนบางคนก็ไม่ได้ตามเราไปด้วย คนที่สอบติดร.ร.เดียวกับเราก็ไม่ถึง10คนT^T เพื่อนสนิทๆก็สอบไม่ติดบ้าง เข้าร.ร.อื่นบ้าง
วันสุดท้ายของร.ร.เก่า พอเดินออกมาก็ใจหายหมดเลย แล้วคิดไว้ว่า ถ้าวันไหนเรารุ่งในเรื่องเรียน การงาน หรืออะไรก็ช่าง จะมาเยี่ยมคุณครูที่นี่
-
ซึ้งจังเลย อยากมีเพื่อนดีๆแบบนี้มั่ง ไม่รู้ว่าเพื่อนเก่าจะจำเราได้ไหม :P
-
มิตรภาพระหว่างเพื่อน มันไม่มีวันจางอยู่แล้วค่ะ :-*
ไม่ลืม..เพื่อนคนนั้นเลยค่ะ :'(
-
คำว่า"มิตรภาพ"...คำนี้..ไม่มีวันลืมเลือน...
ซึ้งจริง ( T T ) :'(
-
ซึ้งมากๆเลยค่ะ จะเข้า ม.1 กลัวจัง พอได้มาอ่านบทความนี้คิดถึงเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันเลยค่ะ :'( ฮือ อยากร้องไห้