Fans !!! > Fan Fiction [ ฉบับยังไม่สมบูรณ์ ]
19/10/52 ฉบับR/Hr
PJT SiKok:
สนุกๆๆ >< ชอบ R\Hr อะ
มาต่อไวๆนะ ~
ronal:
รอน เธอช่าง....เอ่อ ขอบคุณนะเฮอร์ไมโอนี่พูดเจือยิ้มบางๆ
ไม่มีปัญหารอนตอบ เขาคิดว่าเธอคงขอบคุณเรื่องที่เขาตอกกลับแพนซี่เมื่อกี๊นี้ ทั้ง 2 เดินมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่นรวมของกริฟฟินดอร์ รอนยังคงจับมือเฮอร์ไมโอนี่อยู่ เธอหน้าเป็นสีชมพู ดูเหมือนว่ารอนจะลืมว่าเขากำลังจับมือเฮอร์ไมโอนี่อยู่ เขานึกขึ้นได้ ตอนที่ทั้งคู่วางกระเป๋าบนเก้าอี้นวมหน้าเตาผิงในห้องนั่งเล่นรวมรอนก้มหน้าหลบตาเฮอร์ไมโอนี่
ทำการบ้านกันต่อเถอะคงไม่มีใครมากวนแล้วล่ะรอนพูด เขาก้มหน้าก้มตาทำการบ้าน เฮอร์ไมโอนี่ก็เช่นกัน
ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมารอนและเฮอร์ไมโอนี่ไม่มีเรื่องทะเลาะบาดหมางอะไรกัน เว้นแต่จะสุภาพต่อกันมากกว่าเดิมเล็กน้อย แต่แม็คล้ากเก้นก็ยังคงไม่เลิกยุ่งกับเฮอร์ไมโอนี่ เขาส่งของขวัญเล็กๆน้อยๆมาให้เธอทุกวัน เช่น กบชอคโกแล็ต,เยลลี่เม็ดทุกรสของเบอร์ตี้บอตต์,การ์ดสีชมพูน่าเกลียดใบเล็กๆ(มีอยู่ฉบับหนึ่ง บอกว่าให้เฮอร์ไมโอนี่เลิกยุ่งกับรอนซะ รอนโกรธมากเขาเสกไฟจากไม้กายสิทธิ์เผาการ์ดจนมอดไหม้และยังส่งจดหมายกัมปนาทไปให้แม็คล้ากเก้นอีกด้วย) ฯลฯและลาเวนเดอร์เองก็เช่นกัน เธอยังคงดักพบรอนในเวลาระหว่างเปลี่ยนคาบเรียนเสมอ ซึ่งทำให้เฮอร์ไมโอนี่หงุดหงิดอยู่เสมอ
ไม่ใช่ความผิดของฉันนี่รอนพูด แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่สนใจ
ทุกเย็นรอนจะฝึกซ้อมควิดดิชอยู่เสมอ โดยมีลาเวนเดอร์ไปนั่งให้กำลังใจตลอด
ไม่จำเป็นต้องมาดูฉันหรอกลาเวนเดอร์เขาพูด
แต่ลาเวนเดอร์ไม่พูดอะไร เธอส่งยิ้มมาให้รอน รอนเองก็ทำอะไรไม่ได้จึงปล่อยให้เป็นอย่างนี้ เฮอร์ไมโอนี่จึงไม่มาดูเขาซ้อมเล่นเลยซักครั้ง
จนกระทั่งถึงวันหยุดสุดสัปดาห์
แฮร์รี่ นายจะคัดเลือกผู้เล่นดวิดดิชตอนกี่โมงรอนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสบายๆในเช้าวันเสาร์ ขณะที่กัดแซนด์วิชเบคอนไปคำโต(เฮอร์ไมโอนี่มองเขาอย่างสะอิดสะเอียน) แฮร์รี่ยิ้มน้อยๆ ก่อนจะตอบแกมถามว่า
เช้าวันอาทิตย์ ประมาณ 8 โมง นายว่าดีมั้ย
ก็ดีนะ หวังว่าคงไม่ค่อยมีใครไปดูมากนักหรอกนะ รอนพึมพัมอย่างเป็นกังวล เขามักมีปัญหาในการเล่นเวลารู้สึกว่ามีคนมองดูอยู่
รอน เธอทำการบ้านบ้างหรือยังเนี่ยเฮอร์ไมโอนี่ถามเสียงดุ
เอ่อ ก็นิดหน่อยน่ะรอนพูดอุบอิบ อันที่จริงเขายังไม่ได้แตะการบ้านเลยซักวิชา เพราะมัวแต่ห่วงเรื่องควิดดิช
นี่ รอน ฉันรู้นะว่าเธอยังไม่ได้ทำการบ้าน เธอคงจะอยากเป็นคีปเปอร์มากจนไม่สนเลยใช่มั้ย ถ้าสเนปจะหาเรื่องหักแต้มจากกริฟฟินดอร์ และกักบริเวณเธอ เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างจริงจัง เธอจ้องหน้ารอน จนตอนนี้หูของรอนเป็นสีแดงแล้ว
แฮร์รี่ซึ่งเงียบอยู่นาน เห็นว่าเรื่องนี้ควรจะจบลงเสียทีจึงเอ่ยขึ้น
เฮอร์ไมโอนี่ ควิดดิชน่ะเป็นเรื่องสำคัญมากนะ ไม่ใช่ๆ ฉันไม่ได้หมายความว่าบทเรียนไม่สำคัญ เขาเสริมขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเฮอร์ไมโอนี่ แต่เธอต้องเข้าใจนะเฮอร์ไมโอนี่
ช่ายๆ แฮร์รี่พูดถูก เราจะกังวลไปทำไมเรื่องการบ้านเมื่อมีเธออยู่ด้วยทั้งคน จริงมั้ย รอนพูดและยิ้มอย่างเก้อเขิน เฮอร์ไมโอนี่ยังคงไม่พอใจอยู่แต่ก็ยอมสงบศึก
ก็ได้ๆ ไม่เป็นไร ฉันก็แค่...แค่...เป็นห่วง เท่านั้นเองเธอพูดเบามากๆ
แต่ทั้ง 2 ก็ได้ยิน พวกเขายิ้มกว้าง
ไปดูเราซ้อมควิดดิชกันเถอะ เอาหนังสือไปด้วยอ่านก็ได้นี่แฮร์รี่บอก
โอเค ไปก็ได้เฮอร์ไมโอนี่พูดและยิ้มออกมาในที่สุด ทั้งๆที่เธอรู้ว่าลาเวนเดอร์จะต้องไปดูรอนเช่นกัน พวกเขาดื่มน้ำฟักทองจนหมดหยดสุดท้าย ก็พากันเดินไปสนามควิดดิช (รอนแอบหยิบเค้กชอคโกแล็ตมา2-3ชิ้น)
mo_pang:
ต่อไวๆ .
PJT SiKok:
สนุกมากมาย ~
มาต่อไวๆน้า จะติดตาม ๆ!!
ronal:
วันนี้อากาศดีทำให้เฮอร์ไมโอนี่อารมณ์ดีเป็นพิเศษ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะรอนชมเธอตอนกินอาหารเช้า เมื่อพวกเขาไปถึงสนามควิดดิช ลาเวนเดอร์ก็มานั่งรออยู่แล้ว เธอยิ้มอย่างร่าเริง(และหุบยิ้มทันทีเมื่อเห็นเฮอร์ไมโอนี่) ก่อนที่รอนจะขี่ไม้กวาด เขาหยิบเค้กชอคโกแล็ตออกมาและรีบยัดใส่ปาก แววตาของเฮอร์ไมโอนี่เป็นประกายดูชั่วร้ายสักพัก
เธอก็แสยะยิ้มออกมา และคว้าเค้กชอคโกแล็ตในมือรอน
นี่รอน เธอรีบกินแบบนี้ เดี๋ยวก็สำลักหรอก เอามานี่มา ฉันจัดการให้เธอพูดและยิ้มหวานหยาดเยิ้มให้รอน ที่ตอนนี้ยิ้มอย่างเก้อๆและเอามือเกาหัวแกรกๆ เฮอร์ไมโอนี่บรรจงป้อนเค้กชอคโกแล็ต เข้าปากรอนอย่างเบามือ
ค่อยๆ กินนะจ๊ะรอน น่าน อย่างน้าน อร่อยมั้ยจ๊ะ เฮอร์ไมโอนี่ถามรอนที่หน้าแดงมากๆ
อะ-หย่อย-มาก-เยย-เออ-ไม-นี่เขาอุบอิบตอบเธอ
ลาเวนเดอร์ชักสีหน้าทำท่าจะลุกขี้น แต่ก็นั่งลงต่อไป เธอก้มหน้านิ่ง
หลังจากที่เฮอร์ไมโอนี่ป้อนเค้กให้รอนเสร็จ เธอก็ไปนั่งหมิ่นๆ ไม่ไกลจากลาเวนเดอร์มากนัก ตลอดการซ้อมควิดดิชครั้งนี้ รอนรับควัฟเฟิลไม่พลาดซักลูกเดียว (แน่นอน ว่าเป็นเพราะเฮอร์ไมโอนี่มาให้กำลังใจ) แฮร์รี่เริ่มใจชื้น และหวังให้พรุ่งนี้ รอนทำได้ดีอย่างวันนี้
เมื่อรอนลงจากไม้กวาด ลาเวนเดอร์รีบวิ่งมาหาเขาทันที
เก่งมาก รอน พรุ่งนี้เธอต้องได้เป็นคีปเปอร์ของกริฟฟินดอร์แน่
รอนยิ้มเก้อๆกลับไป เขาไม่พูดอะไร ลาเวนเดอร์เดินกลับเข้าปราสาทอย่างหงอยๆ เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มอย่างสดชื่น
เก่งมาก โรนัลด์เธอพูดและเขย่งปลายเท้าจูบเขาที่แก้ม จากนั้นก็เดินกลับปราสาท ทำเอารอนมึนไปซักพักเลยล่ะ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version