Potter Story Webboard [TH]
Potter Story Lobby !!! => ห้องนั่งเล่น ! => ข้อความที่เริ่มโดย: mymun_vinsent ที่ 04 มีนาคม 2009, 03:27:11 pm
-
คนซื่อสัตย์ คือ สมบัติของพระราชา
บทความของพระราชวิจิตรปฏิภาณ วัดสุทัศน์
เมื่อหลายปีก่อน (ประมาณสัก ๑๓ปี) มีนักธุรกิจคนหนึ่งไปหาอาตมาที่วัดสุทัศน์ฯ
เป็นนักธุรกิจที่ทำงานอยู่กับคุณเจริญ คุณหญิงวรรณา สิริวัฒนภักดี
เมื่อพบกันท่านผู้นี้ก็แจ้งความประสงค์ของการมาพบ และเล่าเรื่องที่เป็นจุดประสงค์ ดังนี้...
ท่านคงพอจะจำผมได้นะครับ เราเคยพบกันที่บ้านของคุณเจริญ คุณหญิงวรรณา สิริวัฒนภักดี ผมมีเรื่องอยากจะเล่าให้ท่านฟังดังนี้ว่า
เมื่อก่อนผมเป็นครูสอนวิชาภูมิศาสตร์และวิชาประวัติศาสตร์ ปกติผมต้องไปค้นคว้าข้อมูลในหอสมุดแห่งชาติ
ต่อมา ก็มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งผูกเปีย ๒ ข้างเข้าไปค้นข้อมูลอย่างจริงจัง ว่างก็สนทนากันถึงเรื่องวิชาการ...
อยู่มาวันหนึ่งนักเรียนหญิงคนนั้นก็ชวนผมไปเที่ยวบ้าน โดยบอกว่าจะให้พ่อเลี้ยงข้าวหนึ่งมื้อ ในฐานะที่ให้ความรู้ด้านวิชาการ
โดยมีการนัดแนะกันที่พระราชวังดุสิต สวนจิตรลดา โดยเธอบอกว่าเมื่อเข้าประตูที่ ๑ แล้วขอให้บอกแก่คนที่เฝ้าประตูด้วยคำพูดนี้ (เป็นคำเฉพาะ)...
ครั้นถึงวันนัดหมายผมก็เดินทางไปโดยรถแท็กซี่ เมื่อเข้าประตูผมก็มิได้สงสัย คงบอกเจ้าหน้าที่ตามนั้น ครั้นถึงขั้นที่ ๒ ผมก็บอกตามนั้นอีก
เจ้าหน้าที่ก็อัธยาศัยดี ให้ความเคารพผมอย่างยิ่ง แต่พอถึงขั้นที่๓ ผมก็เริ่มเห็นภาพชัดเจนว่า... แท้ที่จริงเด็กผู้หญิงคนนั้นคือ
สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ซึ่งตอนนั้นยังมิได้เฉลิมพระยศนี้......ท่านครับ พอผมนึกออกก็เริ่มสั่นแล้ว
แต่เหตุที่ผมนึกไม่ออกนั้น เพราะผมไม่เคยคิดเลยว่า เจ้าฟ้าจะสนพระทัยในวิชาการอย่างจริงจัง เวลาค้นคว้าก็ทรงสืบค้นด้วยพระองค์เองทุกอย่าง
ทรงค้นคว้าและจดจำอย่างขมีขมัน โดยมิได้มีข้าราชบริพารเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพระองค์ และเวลาที่ทรงสนทนาก็ให้ความนับถือคู่สนทนา
ยิ่งรู้ว่าผมเป็นครูสอนวิชาดังกล่าว...เมื่อผมรู้ว่านักเรียนหญิงคนนั้นคือสมเด็จพระเทพฯ ผมก็ประหม่า
และแล้วรถแท็กซี่ก็ถึงที่นัดพบ สักครู่พระองค์ก็เสด็จออกมาแล้วตรัสปฏิสันถาร ถึงตอนนี้ผมก็ก้มลงกราบกับพื้น และที่ทำให้ผมสั่นยิ่งขึ้น
ก็คือตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณพ่อของเด็กผู้หญิงคนนี้คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ...ท่านครับ สักครู่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็เสด็จออกมา
ทรงมีพระพักตร์ที่ยิ้มแย้มแล้วตรัสว่า เห็นลูกสาวบอกว่าเป็นเพื่อนกัน เมื่อพระองค์ตรัสดังนี้ผมก็ก้มลงกราบด้วยความประหม่าเป็นที่สุด
แล้วกราบบังคมทูลว่า มิเป็นการบังอาจ พระพุทธเจ้าข้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระมหากรุณาธิคุณตรัสว่า
"ขอให้ทำตัวตามปกติไม่ต้องประหม่าหรือกลัวแต่อย่างใด" พระองค์ตรัสขอบใจที่ได้เป็นเพื่อนสนทนาในวิชาการดังกล่าวจากนั้นพระองค์ก็ตรัสว่า
อันที่จริงก็มีผู้อยากขอเข้าเฝ้าฯ เป็นจำนวนมาก บางรายก็ขอนำเงินขึ้นทูลเกล้าถวาย แต่เราก็ไม่สามารถจะรับเงินของบางคนได้
เราจะรับเงินของเขาได้อย่างไร ในเมื่อเงินที่เขานำมาถวายเรานั้น เป็นเงินที่เกิดจากการขายแผ่นดินของเรา เราจึงรับเงินนั้นไม่ได้
...ถ้าจะถามพระราชาอย่างเราว่า พระราชาอย่างเราต้องการอะไร เราก็ขอตอบว่า...พระราชาอย่างเราต้องการคนที่ซื่อสัตย์
เพราะคนที่ซื่อสัตย์ คือ สมบัติของพระราชาอย่างเรา
...ท่านครับ ผมก้มลงกราบถวายบังคมพระองค์อีกครั้ง ด้วยความซาบซึ้งน้ำตาไหลในพระมหากรุณาธิคุณ
ที่พระราชทานพระบรมราชวโรกาสให้แก่ครูสอนหนังสือเล็กๆ คนหนึ่ง พระราชดำรัสของพระองค์มีคุณค่ายิ่งต่อชีวิตของผม
จากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็พระราชทานเลี้ยงก๋วยเตี๋ยว เป็นอาหารที่ผมรับประทานแล้วอิ่มตลอดชีวิต
...ท่านครับ จากวันนั้นมา ชีวิตผมก็เปลี่ยนแปลงไปโดยที่ผมเองก็มิได้รู้ว่าทำไมชีวิตของผม
ซึ่งเป็นครูต้องเปลี่ยนแปลงงานที่ทำโดยมิได้ตั้งใจ ชีวิตเจริญก้าวหน้าขึ้นตามลำดับ
แต่พระราชดำรัสที่พระองค์ตรัสไว้นั้นจารึกอยู่ในใจผมเสมอ...ผมอยากจะเรียนท่านให้ทราบเพียงเท่านี้แหละครับ
ถ้าท่านจะกรุณานำไปเล่าให้คนทั้งหลายได้รับทราบ ก็จะเป็นลาภของคนที่ฟัง เขาจะได้รู้ว่าพวกเขาควรทำอย่างไร
จึงจะได้ชื่อว่าเป็นคนของพระราชา" อาจารย์ท่านนี้เมื่อเล่าจบก็ลากลับด้วยสีหน้าที่อิ่มสุขและน้ำตาที่คลอเบ้าตา
มิใช่เพียงอาจารย์ท่านนี้ที่อิ่มสุขเท่านั้น อาตมาเองซึ่งเป็นผู้ฟังก็อิ่มสุขน้ำตาคลอเบ้าเช่นเดียวกัน
Credits :: หนังสือพิมพ์สยามรัฐฉบับวันศุกร์ที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๑ + Fw-mail
ได้อ่านเรื่องนี้เมื่อเช้าค่ะ อ่านไปถึงตอนท้ายๆ ก็ปีแตกร้องไห้ไปพลาง
ไม่รู้สินะ อ่านเรื่องแบบนี้แล้วมันตื่นตันใจ มักจะห้ามน้ำตาไม่อยู่ทุกที เลยอยากเอามาแบ่งปันให้ทุกคนได้อ่านกันด้วยค่ะ
-
อ่านแล้วตื่นตันจริงๆค่ะ ในฐานะที่เป็นคนไทยคนหนึ่ง
เวลาได้อ่าน หรือได้ดู เกี่ยวกับพระราชดำรัสหรือพระราชกรณียกิจ
ก็จะรู้สึกแบบว่า..ตื้นตัน ไม่รู้สิ แบบจะรู้สึกว่าน้ำตามันจะไหลออกมาเอง(คล้ายๆกับพี่มดอ่า)
แล้วยิ่งเวลาที่หนูขี้เกียจทำอะไร แล้วเห็นพระองค์ประกอบพระราชกรณียกิจทางทีวี
ก้จะรู้สึกว่าทำไมเราไม่ทำ ทำไมเราต้องขี้เกียจหละ งานหรือการบ้านเรามีนิดเดียวเอง
ขอบคุณที่นำมาฝากนะค่ะ
-
ตื่นตันใจจริงๆครับ เห็นในทีวีดูท่านไม่เหมือนกษัติคนอื่นๆ
ท่านขยันมาก ทำหลายสิ่งๆอย่างมากมาย
ดีจริงๆครับ...
-
ขอบคุณน่ะค่ะ พระองค์ทรงเป็นผู้มีพระมหากรุณาธิคุณ เหลือค่ะ
ตรงประโยคที่ ว่า ...
'เราจะรับเงินของเขาได้อย่างไร ในเมื่อเงินที่เขานำมาถวายเรานั้น เป็นเงินที่เกิดจากการขายแผ่นดินของเรา'
ซาบซึ้งจริงๆค่ะ :"D
-
ซึ้งค่ะ เล่นเอาน้ำตาจะไหลเลยค่ะ
ทำให้เรารู้จักคิดไปด้วยน่ะค่ะ...
พระราชาอย่างเราต้องการคนที่ซื่อสัตย์
เดี๋ยวนี้มีเเต่คนคดโกงกัน
ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะที่นำมาฝากกันค่ะ
-
บอกได้คำเดียวว่า...."เป็นบุญของผมที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย"
ท่านทรงทำทุกอย่างเพื่อประเทศของพวกเราจริงๆ
-
ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะ
-
ขอบคุณครับที่นำมาฝากก
-
เยี่ยมมากๆเลยเน้อ ขอบคุณนะคะที่นำมาฝากกันอ่า :)
-
ขอบคุณมากค่ะที่นำมาฝากกันค่ะ
โชคดีจริงๆที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ^o^